Czesto formulowane opinie, iz spoleczeństwo polskie jest spoleczeństwem chlopskim [Jacher, 1995; Wasilewski, 1986], a polska kulture cechuje przewaga elementów wiejskich, rustykalnych [Kloskowska, 1996], sklaniaja do poddania ich próbie empirycznej weryfikacji. Swego czasu Józef Burszta proponowal, aby "wziac pod swiatlo wspólczesna rzeczywistosc kulturowa spoleczeństwa narodowego i za pomoca odpowiednich kryteriów oraz operacji empiryczno--krytycznych wydzielic z niej... te elementy z calosci kulturowej, które daja sie okreslic jako pochodzenia chlopskiego" [Burszta, 1985]. Operacja taka sluzyc moze róznym celom. W ponizszej próbie chodzic bedzie o to, by potwierdziwszy istnienie w swiadomosci wspólczesnych Polaków tresci i wartosci wiazanych z dziedzictwem wiejskim, zastanowic sie, czy i na ile da sie na tej podstawie mówic o ich wiejskiej, chlopskiej tozsamosci. "Tradycja ludowa - pisze Jerzy Bartmiński - nie przestala byc kultura wciaz duzej czesci naszego spoleczeństwa, pelni wkulturze narodowej role archiwum przechowujacego pamiec zródla i slady historycznej drogi, role czynnika stabilizujacego te kulture w dobie szybkich zmian, a zarazem coraz wyrazniej przyjmuje na siebie role nowa, mianowicie tla porównawczego i narzedzia okreslania grupowej tozsamosci" [Bartmiński, 1996, s. 10].
展开▼
