Wst?p: Infekcyjne zapalenie wsierdzia jest wa?nym problemem diagnostycznym i terapeutycznym, cz?sto zbyt pó?no rozpoznawanym. Celem pracy by?a analiza objawów, czynników etiologicznych, przebiegu oraz leczenia infekcyjnego zapalenia wsierdzia i porównanie tych parametrów u osób, które leczono zachowawczo, u chorych, skierowanych do leczenia chirurgicznego i u tych pacjentów, którzy zmarli. Materia? i metody: Analiz? obj?to 75 chorych w wieku 18–81 lat (?r. 52 lata), hospitalizowanych z infekcyjnym zapaleniem wsierdzia w latach 1988–2002. Analizie poddano dane z wywiadu, M. Rozwodowska i wsp., Infekcyjne zapalenie wsierdzia badania przedmiotowego, badań laboratoryjnych oraz leczenia. Dla rozpoznania infekcyjnego zapalenia wsierdzia istotne by?y posiewy krwi i badanie echokardiograficzne. Wyniki: Posiewy krwi by?y dodatnie u 47 chorych (62,7%), ujemne - u 28 (37,3%). Do najcz?stszych czynników etiologicznych nale?a?y gronkowce, w dalszej kolejno?ci paciorkowce i enterokoki. U chorych skierowanych do leczenia chirurgicznego cz??ciej obserwowano ujemne posiewy krwi. Echokardiograficznie u 53 osób (70,7%) stwierdzono wegetacje, u 17 (22,6%) - inne zmiany wskazuj?ce na infekcyjne zapalenie wsierdzia, u 5 (6,7%) badanie echokardiograficzne nie potwierdzi?o infekcyjnego zapalenia wsierdzia. Infekcyjne zapalenie wsierdzia dotyczy?o zastawki aortalnej u 32 chorych (42,7%), zastawki mitralnej - u 29 (38,7%), obu zastawek - u 5 (6,7%). U 9 pacjentów (12%) infekcyjne zapalenie wsierdzia wyst?pi?o na sztucznych zastawkach. Zaj?cie zastawki aortalnej i uszkodzenia zapalne zastawek by?y cz?stsze u chorych skierowanych do leczenia chirurgicznego (p < 0,003) i u pacjentów, którzy zmarli (p = 0,052), ni? u osób leczonych zachowawczo. Gor?czka wyst?powa?a u 59 chorych (78,7%), powik?ania zatorowe - u 19 (25,3%). Niewydolno?? serca III–IV klasy wed?ug NYHA stwierdzono u 47% pacjentów, cz??ciej u osób skierowanych do leczenia chirurgicznego (p
展开▼
