Mozliwosc sledzenia zródla zakazenia w przypadku chorób szerzacych sie droga lańcuchowo-kontak-towa jest jednym z warunków przeciwdzialania rozprzestrzenianiu sie infekcji w obrebie populacji. W stosowanych do tego celu badaniach epidemiologicznych wykorzystywane sa rózne systemy typowania drobnoustrojów, pozwalajace ustalic tozsamosc izolowanych w ognisku choroby szczepów oraz ich pokrewieństwo. Dobry system typowania bakterii powinien spelniac okreslone kryteria (7, 11, 12, 16-18). Stosowana metoda powinna byc powtarzalna, dyskryminujaca oraz latwa do wykonania i interpretacji. Podstawowy podzial metod typowania drobnoustrojów uwzglednia techniki fenotypowe i genotypowe (11,16-18). Pierwsza grupa metod, oceniajaca produkty ekspresji genów limitowana jest mozliwoscia wystepowania zmian okreslonych cech zaleznie od warunków wzrostu drobnoustrojów, fazy namnazania oraz czestosci wystepowania spontanicznych mutacji (16). Wyniki typowania uzyskiwane z uzyciem metod genotypowych w znaczniemniejszym stopniu obciazone sa bledem zwiazanym z naturalna zmiennoscia badanych cech (17). Ograniczony wplyw na nie moga miec jednak takie zjawiska, jak: insercja lub delecja fragmentów DNA w obrebie chromosomu, pozyskiwanie lub utrata przez komórke pozachromosomalnego DNA, a takze przypadkowe mutacje przyczyniajace sie do tworzenia lub eliminacji miejsc restrykcyjnych (17, 18).
展开▼
