Jednym ze sposobow poprawiajacych wlasciwosci konstrukcyjne roznych gatunkow stali jest azotowanie. Azotowanie jest zabiegiem cieplnym polegajacym na dyfuzyjnym nasyceniu azotem warstwy powierzchniowej stalowego elementu. Proces ten polega na wprowadzeniu do warstwy wierzchniej przedmiotu stalowego azotu, ktory wiaze sie z zelazem oraz dodatkami stopowymi, zwlaszcza aluminium, tworzac powierzchniowa warstwe azotkow. W przeciwienstwie do naweglania przy azotowaniu strefa powierzchniowa utwardza sie bez dodatkowej obrobki cieplnej. Azotowaniu poddaje sie stale uprzednio ulepszone cieplnie. W tribologii w celu poprawy odpornosci na scieranie badanych stali mozna wykorzystac proces azotowania, ktory zwieksza odpornosc na zuzycie i podnosi wlasnosci mechaniczne. W pracy wykorzystano statystyczne metody planowania eksperymentow, na podstawie ktorych opracowano uklad eksperymentow - plan czynnikowy kompletny 2~(3-0) umozliwiajacy identyfikacje wplywu trzech parametrow obrobki cieplnej na ksztaltowanie sie wlasnosci mechanicznych badanych stali. Na podstawie wynikow zaplanowanych i przeprowadzonych eksperymentow polegajacych na azotowaniu badanych stali zgodnie z zaplanowanym zestawem wartosci parametrow obrobki cieplnej opracowano modele regresyjne odwzorowujace wplyw wartosci parametrow obrobki cieplnej na wlasnosci mechanicznych wybranych gatunkow stali. Opracowane modele regresyjne wykorzystano do doboru takich parametrow obrobki cieplnej, ktorych synergizm jest najwiekszy. Za pomoca zaplanowanych doswiadczen mozna pokazac, jak wplywa temperatura hartowania, odpuszczania oraz azotowania na ksztaltowanie sie wlasnosci mechanicznych wybranych gatunkow stali.
展开▼
