Przedstawiono wyniki badan hydrokonwersji oleju z Inianki siewnej w mieszaninie (20% obj.) ze srednim destylatem z zachowawczej przerobki ropy naftowej. W porownaniu z zastosowanym w badaniach w celach porownawczych olejem rzepakowym olej z inianki siewnej zawiera wiecej nienasyconych kwasow tluszczowych o dlugich lancuchach. Jak stwierdzono, zuzycie wodoru podczas hydrokonwersji oleju z Inianki siewnej moze teoretycznie wzrosnac nawet o ok. 20% w porownaniu z jego zuzyciem w przypadku stosowania oleju rzepakowego. Duza zawartosc kwasow nienasyconych w oleju z Inianki moze sprzyjac powstawaniu wyzszych temperatur w reaktorze podczas hydrokonwersji niz w przypadku przerobki surowcow zawierajacych np. olej rzepakowy. Temperatury metnienia uzyskanych hydra-rafinatow z surowcow z udzialem 20% obj. oleju z Inianki siewnej sa wyzsze o ok. 1°C od temperatur metnienia hydrorafinatow uzyskanych z surowcow z udzialem 20% obj. oleju rzepakowego. Wartosc tego oleju jako potencjalnego surowca do produkcji biopaiiw II generacji jest dyskusyjna, W przypadku przerobki oleju z inianki siewnej do biokornponentow II generacji naiezy jednak rozwazyc takze inne czynniki. Lnianka siewna moze byc uprawiana na terenach o slabej jakosci gleb oraz na nieuzytkach, co sprawia, ze nie musi konkurowac z uprawami roslin przeznaczonych do spozycia. Jest takze bardziej odporna na niekorzystne warunki klimatyczne niz rzepak.
展开▼
