Hitin je, nakon celuloze, najrasprostranjeniji biopolimer u prirodi. Hitin i njegovi derivati imaju veliku ekonomsku vrijednost zbog njihove biolo?ke aktivnosti te mogu?e primjene u industriji i biomedicini. Mo?e se ekstrahirati iz tri izvora, i to iz rakova, insekata i mikroorganizama. No, glavni komercijalni izvor hitina su oklopi rakova, kao ?to su ?kampi, rakovice, jastozi i zooplanktonski (krill) ra?i?i, koji u velikim koli?inama preostaju nakon prerade rakova. Ekstrakcija se hitina odvija u dva koraka: demineralizacija i deproteinizacija, a mo?e se provesti kemijskim ili biolo?kim putem. Kemijska metoda podrazumijeva uporabu kiselina ili baza, a biolo?ka uklju?uje primjenu mikroorganizama. Iako se naj?e??e primjenjuju mlije?no-kisele bakterije, dosad su uspje?no upotrijebljene i proteoliti?ke bakterije, te mje?ovite kulture mlije?no-kiselih bakterija i proteoliti?kih mikroorganizama. Nastala mlije?na kiselina omogu?uje daljnju demineralizaciju, jer reagira s kalcijevim karbonatom, glavnim mineralnim sastojkom oklopa, pri ?emu nastaje kalcijev laktat.
展开▼
