Ocena pacjentów po korekcji zespo?u Fallota

摘要

Materia? i metody: Analizie poddano 104 pacjentów po korekcji zespo?u Fallota, operowanych w latach 1976–1997. Wiek pacjentów w chwili zabiegu wynosi? od 5 miesi?cy do 26 lat, a wiek w czasie badań kontrolnych 5–40 lat. Okres obserwacji pooperacyjnej wynosi? 4,2–25 lat (?rednio 11,2 lat). U 6 pacjentów w okresie poprzedzaj?cym badania kontrolne wykonano reoperacj? — najcz??ciej z powodu rezydulanego przecieku mi?dzykomorowego. Wyniki: Powi?kszenie sylwetki serca w obrazie RTG stwierdzono u 23% chorych, asymetri? rysunku naczyniowego p?uc u 10%. W badaniu echokardiograficznym niewielki przeciek w pobli?u ?aty mi?dzykomorowej stwierdzono u 16%, istotny gradient w drodze wyp?ywu z prawej komory u 13,5%, a ci?nienia w prawej komorze powy?ej 60 mm Hg u 10,6% pacjentów. Komorowe zaburzenia rytmu serca w badaniu Holtera obserwowano u 17 chorych, a podczas próby wysi?kowej dodatkowo u 7 osób. Nieprawid?owo?ci w scyntygrafii perfuzyjnej p?uc stwierdzono u 43 pacjentów. U wi?kszo?ci badanych chorych stwierdzono nieprawid?owo?ci w przynajmniej jednym z wykonywanych badań. Nie wp?ywa?y one istotnie na efekt hemodynamiczny i czynno?ciowy, ale by?y wskazaniem do interwencyjnych zabiegów u 13 pacjentów (najcz??ciej poszerzenia ga??zi t?tnicy p?ucnej) i do ponownego zabiegu u 4 (zw??enie w drodze wyp?ywu z prawej komory). Wnioski: Pacjenci po korekcji zespo?u Fallota wymagaj? stosownie odpowiednio zaplanowanego schematu badań kontrolnych, który pozwoli wykry? resztkowe pozosta?o?ci wady lub nast?pstwa jej leczenia