Implantacja jest procesem polegajacym na zagniezdzeniu sie zarodka w bIonie Sluzowej macicy. Proces ten dzieli sie na: (i) faze apozycji - przylegania blasto-cysty do nabIonka zrebu macicy, (ii) adhezji do warstwy komórek nabIonkowych, (iii) penetracji nabIonka bIony Sluzowej macicy i blaszki podstawnej oraz (iiii) zagniezdzenia sie w zrebie naczyN krwionoSnych macicy (10). W stadium przedimplantacyjnym oraz podczas transportu zarodka w jajowodzie i macicy posiada on pewne zapasy energetyczne (15),jednak osiagniecie kolejnych stadiów rozwojowych wymaga czerpania substancji ze Srodowiska zewnetrznego. GIównymi dostarczycielami tych zwiazków sa pIyny: maciczny oraz jajowodowy. Istotna role w regulacji implantacji oraz rozwoju zarodka odgrywaja biaIka wydzielane przez komórki bIony Sluzowej macicy. Naleza do nich nastepujace czynniki wzrostu: naskórkowy czynnik wzrostu EGF (epidermal growth factor), transformujacy czynnik wzrostu alfa TGFa (transforming growth factor), czynnik wzrostu SródbIonka naczyniowegoVEGF (vascular endothelial growth factor) oraz insu-linopodobny czynnik wzrostu IGF (insulin-like growth factor) (5, 14). Uwaza sie, ze niewIaSciwa ekspresja genów kodujacych te biaIka wywoIuje szereg zaburzeN podczas implantacji. Zaburzenia apozycji skutkuja zagniezdzeniem sie zarodka w niewIaSciwym miejscu w Sluzówce macicy. Natomiast niewIaSciwa adhezja prowadzi do wczesnych poronieN (6, 18).
展开▼