Chorobe zakazna, której towarzyszy ronienie plodów przez ciezarne klacze, rozpoznano po raz pierwszy jako wirusowe zapalenie tetnic koni (Equine Viral Arteritis - EVA) w 1957 r. w Stanach Zjednoczonych, izolujac wirus zidentyfikowany jako wirus zapalenia tetnic koni (Equine Arteritis Virus - EAV) (8). Wkrótce stwierdzono, ze choroba ta wystepuje na ca?ym swiecie (2, 4, 5, 19, 20), obejmujac swym zasiegiem równiez Polske (10). W badaniu serologicznym, w obecnosci przeciwcial anty-EAV uzyskano wyniki wskazujace na szerokie rozpowszechnienie zakazenia. Tak znaczny odsetek wyników pozytywnych nie ma jednak odzwierciedlenia w ilosci ostro przebiegajacych enzootii, co sugeruje, ze choroba ma najczesciej przebieg subkliniczny (l, 9, 12, 17, 18). Niezaleznie od przebiegu wirusowego zapalenia tetnic koni, najbardziej istotna konsekwencja spontanicznych zakazen jest utrwalenie sie stanu nosicielstwa i siewstwa wirusa z nasieniem u niektórych ogierów ozdrowienców (9,11). Zdaniem Neu i wsp. (21) oraz Timoney i wsp. (24), czestotliwosc wystepowania dlugoterminowych siewców z nasieniem wynosi 35%-60%, Ogiery te przyczyniaja sie do utrzymania sie wirusa w populacji koni.
展开▼
