Ojciec Ludwik studiowal w Moskwie na Akademii Handlowej,a po powrocie pracowal jako ksiegowy w tartaku w majatku Platerow.W tym czasie ozenil sie z Amelia z Wolozynskich,zamieszkala w rodzinnym majatku Wasilczyce(powiat slucki).Po wybuchu I wojny swiatowej Ludwik Fekecz jako obywatel Austro-Wegier zostal zeslany wraz z rodzina(zona i corka Janina ur.w 1915 r.)na Syberie.Wrocili do ojczyny dopiero po zakonczeniu wojny polsko-bolszewickiej w 1922 r.W latach 30.ojciec byl dyrektorem banku w Trokach.Jerzy Fekecz ukonczyl gimnazjum w Wilnie w 1940 r.,juz pod administracja litewska.Nastepnie pra-cowaljako robotnik przy odbudowie zamku Kiejstuta w Trokach.W 1941 r.jego ojciec,ktory od 1935 r.byl dyrektorem banku w Zborowie(dawne woj.tarnopolskie),sprowadzil rodzine(zone z synami-Jerzym i Januszem ur.w 1931 r.)do pobliskiego miasteczka Pomorzany(Pomoriany),gdzie wowczas mieszkal.Po wkroczeniu wojsk niemieckich w 1941 r.Jerzy zostal zatrudniony jako”technik”w niemieckiej firmie Unglehrt z Memmingen budujacej drogi.W Pomorzanach Jerzy Fekecz zostal aresztowany w ramach akcji odwetowej po zabiciu Untersturmfuhrera Jaeschke,jednak po interwencji siostry i osob z administracji dawnego majatku hrabiego Potockiego zostal zwolniony.W maju 1944 r.Niemcy ewakuowali firme Unglehrt w okolice Krakowa,a Jerzy Fekecz zatrzymal sie w Rzeszowie,gdzie pracowal w firmie Radebeul.Latem przyjechala do Rzeszowa jego rodzina(juz bez ojca,ktory zmarl w kwietniu 1944 r.).Panstwowy Urzad Repatriacyjny przydzielil im mieszkanie w podrzeszowskiej wsi Staromiescie.Tuz po zakonczeniu wojny,w 1945 r.ukonczyl II Liceum w Rzeszowie i zapisal sie na studia w pierwszym powojennym roczniku na Wydziale Elektrycznym Politechniki Wroclawskiej.
展开▼
