Tarcie statyczne odgrywa istotna role przy wyznaczaniu podczas projektowania calkowitych oporow ruchu elementow maszyn pracujacych cyklicznie, zwlaszcza tych, ktore realizuja ruch posuwisto-zwrotny. Straty tarcia w tego typu elementach moga znacznie obnizyc sprawnosc calego urzadzenia podczas rozruchu. Mozna do nich zaliczyc miedzy innymi uszczelnienia techniczne pracujace w ruchu posuwisto-zwrotnym oraz lozyska slizgowe pracujace okresowo. Slizgowe elementy maszyn, rowniez pracujace cyklicznie, czesto wytwarzane sa z materialow polimerowych, ktore umozliwiaja ich prace praktycznie bez smarowania. Badania tribologiczne wybranych par slizgowych przeprowadzono na stanowisku do badania tarcia statycznego. Wybranymi materialami byly kompozyty polimerowe na osnowie politetrafluoroetylenu (PTFE) zawierajace jako napelniacze proszek brazu, grafit oraz wlokna szklane. Kompozyty te wspolpracowaly ze stala C45 w warunkach tarcia suchego. Wyniki badan wykazaly istotny wplyw napelniaczy na wartosc wspolczynnika tarcia statycznego. Najwyzsza wartosc wspolczynnika tarcia zaobserwowano dla kompozytow zawierajacych proszek brazu, a najnizsza dla kompozytow zawierajacych grafit. Zwiekszenie zawartosci napel-niacza w kompozycie PTFE prowadzi do wzrostu wartosci wspolczynnika tarcia statycznego. Adhezja napelniaczy (proszek brazu, grafitu) do stali, a takze ich oddzialywania mechaniczne (wlokno szklane) odgrywaja wazna role w oporach tarcia statycznego.
展开▼
