Podparcie lozysk slizgowych na czaszy kulistej umozliwia uzyskanie rownoleglosci czopa walu wzgledem powierzchni slizgowej lozyska. Rozwiazanie tego typu jest czesto spotykane w maszynach o znacznych gabarytach, w ktorych trudno zapewnic idealne osiowanie wszystkich gniazd lozyskowych. W pracy przedstawiono metodyke badan teoretycznych i doswiadczalnych lozysk slizgowych podpartych na czaszy kulistej. Badania teoretyczne prowadzono z wykorzystaniem programu komputerowego MES oraz programu wyznaczajacego charakterystyki filmu olejowego. W celu opisu systemu tribologicznego lozysko-podpora stworzono trojwymiarowy model MES lozyska i gniazda. W czasie badan analizowano wplyw wielu czynnikow mogacych ulatwiac lub utrudniac samonastawnosc, takich jak luz pomiedzy kula a gniazdem, wplyw wspolczynnika tarcia, geometrie gniazda itp. Wyniki badan sa aktualnie weryfikowane na specjalnie do tego celu zmodernizowanym stanowisku badawczym.
展开▼
