Het is een uitstervend ras, dat van de zelfstandig praktiserende dier-verloskundige, maar het bestaat nog wel. De bevoegdhedendiscussie is in 1990 door de toenmalige minister van lnv afgekapt met strengere regelgeving. Ondanks de meerderjarigheid vandeze regelgeving komen zaken over verloskunde bij het Tuchtcollege nog steeds voor. De dierverloskundige in kwestie wordt door de aid in de kraag gevat, mede omdat er een verhaal de ronde doet dat hij honden euthanaseert, katten steriliseert, keizersneden uitvoert, diergeneesmiddelen gebruikt die hij niet mag gebruiken, en ook nog op persoonlijke titel een vrouw opleidt tot assistente, waarbij ook zij wordt geschoold in onbevoegde uitoefening van de diergeneeskunde. Via de aid komt de zaak bij de klachtambtenaar terecht en dus bij het Tuchtcollege. In eerste instantie vindt de dierverloskundige dat maar een aanfluiting: het Tuchtcollege bestaat voor de meerderheid uit dierenartsen, dus hij kan toch nooit onafhankelijk worden beoordeeld. Dit is onjuist: het Tuchtcollege heeft een jurist als voorzitter, daarnaast twee dierenartsen en daarnaast twee leden uit de beroepsgroep van de beklaagde. Dat zijn meestal dus inderdaad twee dierenartsen, maar in dit geval twee dierverloskundigen.
展开▼