Het voorkomen van ESBLsin de Nederlandse veehouderij

摘要

Wereldwijd is er een toename in de prevalentie van bacterien die resistent zijn tegen één of meerdere klassen antibiotica. Dit geldt voor zowel pathogene als commensale bacterien bij mens en dier. In zowel de humane als de veterinaire gezondheidszorg kan antibioticumresistentie leiden tot therapeutisch falen. Voor een effectieve therapie moet dan worden gekozen voor (duurdere) 'nieuwere generatie' antibiotica die juist met grote terughoudendheid moeten worden ingezet. Naast een verhoogde kans op mortaliteit leidt antibioticumresistentie dus ook tot hogere kosten voor de humane en veterinaire gezondheidszorg. Resistente bacterien kunnen worden geisoleerd uit klinische (diagnostische) monsters van mens en dier, maar worden ook aangetroffen in de algemene bevolking, bij gezonde dieren en in het milieu. Bij mens en dier fungeert de darm als een vergaarbak van bacterien en resistentiegenen. Door de hoge dichtheid van bacterien is het de ideale plaats voor uitwisseling van deze genen, zeker onder selectiedruk van antibiotica. Resistente bacterien kunnen via de voedselketen, via direct contact en indirect via verontreiniging van het milieu naar de mens worden overdragen. Daarom vormen dieren een reservoir van resistente bacterien die naar de mens kunnen worden overgedragen. Hoewel meerdere factoren een rol spelen, wordt het gebruik van antimicrobiele middelen gezien als een van de belangrijkste factoren die bijdragen aan de toename in het vóórkomen van resistente bacterien.