Perpetuum mobile

摘要

In Somalië lopen zowel Amerikaanse als Europese strategische belangen, maar niet in de pas met elkaar. De Amerikaanse War on Terror en de Europese oorlog tegen migratie hollen door elkaar en botsen als kippen zonder koppen. Neem het jaar 2009 bijvoorbeeld. Iedereen wist dat er een nieuwe hongersnood in Somalië zat aan te komen. Het Amerikaanse Famine Early Warning Systems Network (Fewsnet) en de Europese Food Security Nutrition and Analysis Unit (FSNAU) waarschuwden niet minder dan zeventig keer, in steeds urgentere bewoordingen, voor wat er stond te gebeuren. Niemand reageerde. Eind 2009 bezocht de Amerikaanse ontwikkelingseconoom Jeffrey Sachs, medeontwerper van de UN Millenium Development Goals, het Witte Huis. Sachs schetste Obama wat de Somaliërs boven het hoofd hing, maar de president zei niets te kunnen doen. De VS was in oorlog met al-Shabaab, het Somalische filiaal van al-Qaida. Het Congres had al-Shabaab zojuist toegevoegd aan de Amerikaanse lijst van terroristische organisaties: het was strafbaar geworden om al-Shabaab te helpen. Meteen hadden Amerikaanse NGO's zich uit al-Shabaab-gebied teruggetrokken en was de VN-voedsel-hulp aan Somaliërs meer dan gehalveerd: de VS is de allergrootste donor aan het World Food Programme (WFP) en had voedselhulpleveranties aan hongerigen in al-Shabaabgebied verboden. In Mogadishu werd de VS alleen nog vertegenwoordigd door een paar handenvol Amerikaanse militairen met vierkante kinnen en een vloot drones. Jeffrey Sachs vertelde: 'Ik zei Obama dat het land dringend een ontwikkelingsstrategie nodig had, niet een militaire benadering. Obama antwoordde dat zolang al-Shabaab de scepter zwaaide, het Amerikaanse Congres daar geen toestemming voor zou geven. 'Find me another hundred votes in Congress,' zei hij.'