DIABETICS ON DIALYSIS IN THE REPUBLIC OF MACEDONIA: A NATIONWIDE EPIDEMIOLOGICAL STUDY

摘要

Background: Incidence increase of diabetes mellitus (DM) has taken epidemic proportions in the world. Diabetic nephropathy (DN) is a most serious complication, taking a leading place as a factor in the progression of chronic kidney disease (CKD). Dialysis treatment of these patients is complex, expensive, and exerts an excessive burden on the health budgets of the affected countries. Methods: We performed a nationwide precise observational study with the aim of analysing diabetics on dialysis in dialysis centres throughout the Republic of Macedonia (RM) in 2002 and in 2006; to compare the results from patients records; and to gather data on the epidemiology, clinical characteristics and complications of diabetes type 1 (DM1) and diabetes type 2 (DM2). Results: The prevalence of HD patients in RM was 1114 vs 1074 in 2002 and 2006, respectively. Of these, 109 (9.78%) vs. 115 (10.71%) had DM in 2002 and 2006, respectively. The percentage of diabetics on dialysis between different centers varied between 3% to 21% vs. 2.4% to 22.07% in 2002 and 2006, respectively. The mean age of the patients was 58 ± 10.29 vs. 56.5 ± 10.71 in 2002 and 2006, respectively. Patients with DM1 were 19 (17.43%) vs. 15 (13.04%) and with DM2 were 90 (82.57%) vs. 100 (86.96%) in 2002 and 2006, respectively. 28 (25.68%) vs. 31 (26.96%) patients were on oral anti-diabetic drugs and 62 (57.21%) vs. 69 (60%) patients were on insulin in 2002 and 2006, respectively. Mean age of DM1 patients was 47 ± 11.6 y. vs. 45 ± 7.32 y. respectively and of DM2 was 60.37 ± 8.33 y. vs. 61.14 ± 10.23 y., in 2002 and 2006, respectively. Mean time of insulin treatment was 9.5 ± 6.63 y. vs. 10.85 ± 9.29 y. in 2002 and 2006. Mean Body Mass Index (BMI) was 26.4 vs. 23.49 ± 4.74 kg/m~2 in DM1 and 25.5 vs. 24.77 ± 3.70 kg/m~2 in DM2 patients in 2002 and 2006, respectively. Thrombosis of first arteriovenous fistulae (AVF) occurred in 41% vs. 25.22% in 2002 and 2006, respecttitvely. Hepatitis С virus (HCV) infection was confirmed in 57% vs. 44% of DM patients in 2002 and 2006, respectively. Most common co-morbidity in patients was hypertension, 91% vs. 80.87% in 2002 and 2006, respectively. Conclusion: The number of diabetics on dialysis in the Republic of Macedonia did not increase in the period from 2002 to 2006. In DM2 diabetics on dialysis the frequency of complications is higher and time on dialysis is shorter than in DM1 patients. Early detection of diabetic nephropathy by primary care physicians as well as collaborative treatment by diabetologists, nephrologists, cardiologists and ophthalmologists before and during dialysis are important for improvement of treatment and survival of diabetic patients on dialysis.%Вове∂: Последните години инциденцијата на дијабетес мелитус (ДМ) во светот добива епидемиолошки димензии. Една од најсериозните компликации на ДМ е дијабетичната нефропатија (ДН) која зазема водечко место како причинител за прогресијата на хроничната бубрежна болеcт (ХББ). Познато е дека третманот на овие пациенти е комплексен и скап, истовремено претставувајќи огромно преоптоварување на здравствените фондови. Меwо∂u: Изведовме национална опсервациона студија со цел да се ана-лизираат пациентите со ДМ на дијализа во дијализните центри во 2002 и во 2006 г. во Република Македонија (РМ) и да се споредат резултатите од документите на пациентите како и да се добијат епидемиолошки, клинички и податоци за компли-кациите кај пациенти со тип 1 (ДМ1) и тип 2 (ДМ2) дијабетес. Резулwаwu: Преваленцијата на пациенти на дијализа во РМ беше 1.114 наспроти 1074, за 2002 односно 2006 година, соодветно. Од овие пациенти, 109 (9,78%) vs. 115 (10.71%о) имале ДМ во 2002 vs 2006, соодветно. Процентот на дија-бетичари на дијализа помегу различии центри за дијализа беше со различност од 3 до 21% наспроти 2,4% до 22,7% во 2002 наспроти 2006 година, соодветно. Средната возраст на пациентите беше 58 ± 10.29 години наспроти 56.5 ± 10.71 години во 2002 и 2006 година, соодветно. ДМ1 имале 19 (17.43%) vs 15 (13,04 %) и ДМ2 имале 90 (82,57%) vs 100 (86.96%) во 2002 и 2006, соодветно. 28 (25.68%) наспроти vs 31 (26,96%) пациенти биле на третман со орални антигликемични ле-кови, а 62 (57.21%) наспроти 69 (60%) на третман со инсулин во 2002 и 2006, соодветно. Средната возраст на пациенти со ДМ1 беше 47 ± 11.6 наспроти 45 ± 7.32 години во 2002 и 2006, година, соодветно. Средната возраст на пациентите со ДМ2 беше 60.37 ± 8.33 vs наспроти 61.14 ± 10.23 години за 2002 и 2006 година, соодветно. Средното времетраење на ХД терапија кај пациенти со ДМ1 беше 54.3 ± 44.4 vs наспроти 76.29 ± 74.96 месеци, додека кај пациенти со ДМ2 беше 34.3 ± 36.3 vs наспроти 33.68 ± 43.24 за 2002 и 2006 година, соодветно. Тромбоза на артериовенска фистула (АВФ) се појави кај 41% vs наспроти 25.22% во 2002 и 2006, соодветно. Хепатитис Ц вирусна (HCV) инфекција беше позитивна кај 57% vs наспроти 44% од пациентите во 2002 наспроти 2006, соодветно. Хипертен-зијата е најчеста коморбидна состојба кај 91% во 2002 г. наспроти 80.87% во 2002 и 2006 година, соодветно. Заклучок: Преваленцијата на дијабетичарите на дијализа не се зголемила во периодот од 2002 до 2006 година. Кај ДМ2 пациентите на дијализа, честотата на компликациите е зголемена додека дијализниот стаж е намален во споредба со пациентите со ДМ1. Раното откривање на дијабетичната нефропатија од страна на матичниот лекар како и колаборативниот пристап од страна на дијабетолози, неф-ролози, кардиолози и офталмолози пред и во текот на дијализата се многу зна-чајни како за подобрување на третманот така и за преживување на овие пациенти.