DEPRESSION IN OPHTHALMOLOGICAL PATIENTS

摘要

Introduction: Vision is the most important sensorial part of the human information system. Visual loss leads to reduced ability to perform routine activities of daily living and can be a risk for stable mental health. Aim: The aim of this cross-sectional study is to assess the incidence of depression in patients treated in an ophthalmological outpatient clinic. To our knowledge this is the first study of its kind in our country. Subjects and method: The number of evaluated patients was a hundred; mean age 41.6 ± 15.9 years, with different educational levels and common ophthalmological disorders. For the assessment of the level of depression the Beck Depression Inventory was used. Patients were divided into two groups: serious ophthalmological diagnoses where we expected psychological problems (N = 65) and the simplest ones (N = 35) as a control. Results: Obtained results show that the levels of depression correlate with the diagnoses. Patients in the first group (serious ophthalmological diagnoses) showed moderate depression in 12% and severe in 13% of patients. It was shown that the most depressed were the patients suffering from age-related macular degeneration and proliferative diabetic retinopathy, as well as glaucoma and cataract. The second group showed BDI scores of normal values. The level of depression is positively correlated with age and the level of education (p < 0.05). Conclusion: Depression is an important mental problem in ophthalmological practice. It is usually unrecognized and untreated. Depression could be the risk factor for treatment and prognosis of eyes diseases. Some measures for mitigation of psychological problems are proposed.%Вовед: Видот претставува најважниот сензорен дел на хуманиот информационен систем. Губењето на видот доведува до сма-лена способност за изведба на рутинските активности во секојдневното живеење и може да биде ризик за стабилното ментално здравје. Цел: Цел на оваа пресечна студија е да се испита инциденцијата на депресија кај па-циенти третирани во амбулантска офталмо-лошка служба. Според наше сознание, ова претставува прва студија од ваков вид во нашата земја. Исuuwaнuцu u меwо∂: Бројот на испи-таници беше сто, со средна возраст 41,6 ± 15.9 години, со различен степен на едукација и со најчести офталмолошки растројства. Пациентите беа поделени во две групи: оние со сериозни офталмолошки дијагнози кај кои очекувавме психолошки проблеми (Н = 65) и пациента со едноставни дијагнози (Н = 35) кои претставуваат контролна група За испитување на степенот на депре-сија е користен Беков инвентар за депресија. Резулwаwu: Добиените резултати по-кажаа дека степенот на депресија корелира со дијагнозата. Пациентите од првата група (сериозни офталмолошки дијагнози) пока-жаа средна депресија во 12%, додека висока во 13%. Втората група покажа БДИ-скорови во нормални граници. Покажано е дека најмногу депресивни се пациентите со сенилна макуларна дегене-рација, со пролиферативна дијабетична ре-тинопатија, како и оние со глауком и катаракта. Степенот на депресија е позитивно корелиран со возраста, како и со нивото на образование (р < 0,05). Заклучок: Депресијата е значаен ментален проблем кај офталмолошките пациента. Таа најчесто е непрепознаена и нетре-тирана. Депресијата може да биде ризик за самиот третман, како и за прогнозата на оч-ните болести. Предложени се некой мерки за ублажување на овој проблем.