W warunkach Polski komosa ry?owa Chenopodium quinoa Willd. jest ro?lin? now?. W chwili zbioru cechuje si? nisk? zawarto?ci? suchej masy, co utrudnia jej zakiszanie. Dlatego podj?to badania nad wp?ywem dodatku mikrobiologicznego i chemicznego na wybrane elementy jako?ci kiszonki. Okre?lono cechy przydatno?ci do zakiszania zielonki oraz oceniono wp?yw dodatków kiszonkowych. Zastosowano dodatek mikrobiologiczny i chemiczny. Dodatek mikrobiologiczny zawiera? szczepy bakteryjne: Enterococcus faecium, Lactobacillus plantarum i Pediococcus acidilactici (koncentracja 1,25·1011 jtk·g-1), zastosowano dawk? 1 g·t-1 zakiszanej masy. Dodatek chemiczny zawiera?: kwas mrówkowy, kwas propionowy i mrówczan amonu, dawka 5 l·t-1 zielonki. Oceniono jako?? kiszonek z komosy w zale?no?ci od dodatku. W zielonce z Chenopodium quinoa Willd. znajdowa?o si? tylko 6,42% cukrów rozpuszczalnych (WSC) w suchej masie (SM), a jej wspó?czynnik fermentacji wynosi? 29,2. W kiszonkach przewa?a? kwas mlekowy, przy ?redniej zawarto?ci kwasu octowego. W kiszonce kontrolnej (bez dodatków) stwierdzono niewielkie ilo?ci kwasu mas?owego (0,04% SM), dlatego jej jako?? wed?ug skali Flieg-Zimmera by?a dobra. W kiszonkach sporz?dzonych z dodatkami nie stwierdzono obecno?ci kwasu mas?owego, a ich jako?? by?a bardzo dobra. W kiszonce kontrolnej by?o wi?cej N-NH3 ni? w kiszonkach sporz?dzonych z dodatkami (P≤0,01). ?wiadczy?o to o tym, ?e konserwanty (dodatki kiszonkowe) ograniczy?y proces rozk?adu bia?ka w kiszonce z komosy ry?owej.
展开▼
