W artykule przedstawiono wyniki badan zmeczenia cieplnego stali do pracy na goraco Orvar Supreme (odpowiednik stali WCLV) na stanowisku badawczym zaprojektowanym w Instytucie Obrobki Plastycznej. Stanowisko skladalo sie glownie z nastepujacych elementow: nagrzewnicy indukcyjnej, ukladu chlodzenia i pirometrow. Pekniecia cieplne wytworzono na probkach prostopadlosciennych, ktore wymiarami byly zblizone do standardowych probek udarnosciowych, ale nie mialy karbu. Cykle nagrzewania probki prowadzono w temperaturze wynoszacej: 500°C, 600°C i 650°C. Liczba cykli wynosila 1 tysiac i 5 tysiecy. Nieniszczace pomiary lacznej dlugosci pekniec cieplnych na krawedzi probki wykonano za pomoca tomografu komputerowego w Instytucie Odlewnictwa w Krakowie. Probe udarnosci sposobem Charpyego wykonano w temperaturze wynoszacej: 500°C, 600°C i 650°C na probkach poddanych 1 tysiacowi oraz 5 tysiacom cykli nagrzewania. W badaniach stosowano mlot wahadlowy o poczatkowej energii uderzenia wynoszacej 300 J. Przeprowadzono pomiary glebokosci pekniec na przekrojach probek, po wykonaniu prob udarnosci oraz przeanalizowano wyniki otrzymanych badan. Badania te wykonano na probkach poddanych cyklicznemu nagrzewaniu w temperaturze 600°C i 650°C. W wyniku cyklicznego nagrzewania probek do temperatury 500°C przy 5 tysiacach cykli nie stwierdzono pekniec cieplnych. Nagrzanie probek poddanych cyklicznemu zmeczeniu cieplnemu w temperaturze 500°C i 650°C spowodowalo zwiekszenie energii uderzenia w porownaniu do probek ulepszonych cieplnie. W temperaturze 600°C wystapil efekt zwiekszenia twardosci, co skutkowalo zmniejszeniem energii uderzenia potrzebnej na zlamanie probki udarnosciowej. Najdluzsze pekniecia otrzymano na probkach poddanych 5 tysiacom cykli nagrzewania w temperaturze wynoszacej 650°C.
展开▼
