Veranderingen in de zeewierflora van Zuidwest-Nederland: verschil in vestiging en verspreidingspatroon tussen inheemse Europese soorten en exoten

摘要

De zeewierflora van Zuidwest-Nederland verkeert wat betreft soortenrijkdom en soortensamenstelling in een fase van snelle verandering. Sedert 1991 is het aantal vastzittend gevonden soorten met 44 vermeerderd, een toename van het bekende soortental met meer dan 20%. Hiervan worden er 12 als exoten beschouwd, de overige soorten zijn autochtoon Europees. Het aandeel van exotische introducties is hiermee hoger dan langs veel andere delen van de Europese kust en ze dragen daarom in belangrijke mate bij aan de sterke stijging van het aantal soorten dat sinds 1983 is waargenomen. Een nadere analyse van locale (i.e. Zuidwest-Nederlandse) verspreidingspatronen van de nieuw-gevonden soorten laat zien dat: 1. Exoten zijn vaak zich snel uitbreidende soorten; ze worden kort na de introductie op verscheidene locaties gevonden, terwijl autochtone Europese soorten zich langzamer uitbreiden of beperkt blijven tot een beperkt gebied. Als 'autochtone' introducties zich wel snel verspreiden, kan dat een aanwijzing zijn dat we te maken hebben met een zogenaamde 'cryptische soort' - een alg die sterk lijkt op een Europese soort, maar met een licht verschillend genotype en met andere eisen aan het milieu. 2. Alle exotische introducties zijn tot nog toe gevonden in hetsublittoraal en in de sublitto-rale zoom van tamelijk beschutte locaties; de nieuwe vestigingen van Europese autochtone soorten vinden deels ook plaats in het eulittoraal en op meer aan golfslag geexponeerde plekken. 3. Na hun aanvankelijke introductie worden exoten meestal bestendig door de volgende jaren heen gevonden, vaker dan hun autochtone tegenhangers. Dit bevestigt het idee dat de zuidelijke Noordzee geen geschikt milieu is voor veel Europees Atlantische (stenotherme) zeewieren.