Przemysl jadrowy generuje pewne ilosci odpadow zanieczyszczonych pierwiastkami promieniotworczymi. Wymagaja one unieszkodliwiania przez immobilizacje zawartych w nich pierwiastkow radioaktywnych i toksycznych, co pozwala nastepnie na ich bezpieczne skladowanie w skladowiskach podziemnych. Obecnie immobilizacje pierwiastkow niebezpiecznych dokonuje sie przez ich zamykanie w strukturze materialow odpornych na czynniki zewnetrzne, ktorymi zwykle sa materialy ceramiczne. Do zabezpieczania odpadow radioaktywnych, w Unii Europejskiej i na swiecie, stosowane sa szkla borokrzemianowe z ukladu SiO2-B2O3-Al2O3-Na2O, ktore nadaja sie w bardzo ograniczonym zakresie do immobilizacji, czesto wystepujacych w odpadach, soli (chlorki, siarczany) oraz pierwiastkow metalicznych. Pojawil sie ostatnio swiatowy trend, aby odpady takie zamykac w strukturze szkiel fosforanowych opartych na fosforanach zelaza i glinu, jako skladnikach wiezbotworczych, i alkaliach, jako modyfikatorach wiezby, z ukladow P2O5-FeO(Fe2O3)-Al2O3-R2O. Powstaly rowniez metody wprowadzania pierwiastkow radioaktywnych do struktury krystalicznej substancji mineralnych droga spiekania ich z odpadami. Pojawila sie rowniez koncepcja zamykania odpadow w materialach szklo-ceramicznych, w ktorych skladniki trudno rozpuszczalne w szkle zamykane sa w fazie krystalicznej, a ta z kolei umieszczana jest w szklistej matrycy. Procesy te bywaja okreslane ogolnie jako ceramizacja odpadow radioaktywnych. W pracy dokonano przegladu stosowanych na swiecie metod immobilizacji odpadow radioaktywnych przy wykorzystaniu ceramiki fosforanowej.
展开▼
