WPlYW ZWIeKSZONEGO ZROzNICOWANIA ROsLINNEGO W AGROCENOZACH NA POPULACJE ORGANIZMOW SZKODLIWYCH I POzYTECZNYCH

摘要

Silne zubozenie florystyczne agroekosystemów wskutek uprawy niewielkiej lic/by gatunków roslin na duzym obszarze, moze przyczynic siedo masowego pojawu organizmów szkodliwych. W konsekwencji czesto koniecznym staje siechemiczne zwalczanie szkodników roslin uprawnych (Altieri 1993). Obecnie dazy siedo wdrazania alternatywnych metod ochrony roslin, na przyklad poprzez propagowanie metody integrowanej (Way i van Emden 2000). Uwaza sie, ze jedna z lepszych mozliwosci w ramach tej metody w warunkach polowych jest forma protekcji pozytecznych orgar izmów (Landis i Marino 1999; Landis i wsp. 2000; Gurr i wsp. 2004). Polega ona na wykorzy-staniu naturalnego oporu srodowiska, poprzez tworzenie lub zachowanie terenów osto-jowych dla organizmów drapieznych i pasozytniczych. Takimi terenami oslojowymi moga byc nieuzytki, miedze, zadrzewienia, zarosla sródpolne, itp. Zwiekszenie zróznicowania gatunków roslin w ramach agrocenoz, na przyklad poprzez obsiewanie pasów wewnatrz pól uprawnych mieszankamikwitnacych roslin lub pozostawienie kwilniicych chwastów, uprawemieszana, w tym wspólrzedna i mieszanineróznych odmian i gatunków, moze przyczynic siedo zwiekszenia liczebnosci owadów pozytecznych (Aitieri i Letoumeau 1982; Altieri 1993; 1999; Hickman i Wratten 1996). Wymienione elementy infrastruktury ekologicznej gospodarstw, okreslane sa mianem powierzchni kompensacji ekologicznej (Broggi i Schlegel 1989; Boiler i wsp. 2004; Dabrowski i wsp. 2008). Autorzy ci podaja, ze w gospodarstwach produkujacych w systemie integrowanym oraz ekologicznym, powierzchnie kompensacji ekologicznej powinny stanowic co najmniej 5-12% arealu.