Cukrzyca typu 2 (T2DM, ang. type 2 diabetes mellitus) jest choroba zwiazana z defektem dzialania insuliny prowadzacym do szeregu zmian w metabolizmie komorek. Polaczenie insulinoopornosci i hiperglikemii, obecne u pacjentow z T2DM, jest przyczyna zaburzen w funkcjonowaniu zarowno dojrzalych, jak i progenitorowych komorek srodblonka (EPC, ang. endothelial progenitor cells). EPC charakteryzowane sa jako jednojadrzaste komorki eksprymujace rownoczesnie markery srodblonkowe oraz progenitorowe. Do opisu EPC wykorzystuje sie tez ich wlasciwosci angiogenne: tworzenie kapilar in vitro, tworzenie wtornych kolonii komorek srodblonka, produkcje czynnikow proangiogennych czy udzial w naprawie naczyn in vivo. Komorki progenitorowe pochodzace ze szpiku kostnego biora udzial w regeneracji naczyn krwionosnych. Wykazano jednak, ze ich funkcjonowanie jest uposledzone u osob chorych na cukrzyce. W artykule scharakteryzowano wplyw T2DM na funkcjonowanie EPC, uwzgledniajac ponadto powiklania cukrzycowe i wplyw stosowanych powszechnie lekow regulujacych poziom glukozy. Zmniejszona liczba i pogorszone funkcjonowanie EPC u osob chorych na cukrzyce moze byc jednym z czynnikow prowadzacych do zwiekszenia ryzyka chorob sercowo-naczyniowych oraz powstawania mikro- i makroan-giopatii.
展开▼
