CONTROL AND ERADICATION STRATEGIES FOR BRUCELLA MELITENSIS INFECTION IN SHEEP AND GOATS

摘要

Цел: Да се опишат различии стратегии за контрола и ерадикација на инфекциите со В. melitensis кај овците и козите. Меwо∂u: Предностите и лошите страни на различии стратегии се дискутираат врз основа на личното искуство на авторот, како и со преглед на релевантна литература. Резулwаwu: Програмите за вакцинација во различии комбинации може да се применуваат за намалување на преваленцата на инфекцијата помеѓу животните, или може да се комбинираат со адекватни дополнителни ерадикациони мерки за да се постигне искоренување на бруцелозата. Заклучок: Контролирањето на болеста треба да биде примарната цел на вклучените ветеринарии служби и институции. Сепак, ерадикацијата треба да биде конечната цел на секоја имплементирана програма за кон-трола. Одбирањето на стратегија за контроля или ерадикација е од клучна важност, а често е причина за контроверзи помеѓу носителите на одлуки. Конечната стратегија би требало да се направи согласно квалитетот и орга-низацијата на ветеринарните служби, расположливите финансиски средства и раширеноста и преваленцата на болеста. Соработката со фармерите е клучна за постигнување успех дури и при спроведувањето и на наједностав-ните контролни програми. Кога бруцелозата е многу застапена, масовната (на цело стадо) вакцинација е најдобар избор, независно од социоеконом-ската ситуација. Кога ќе се постигне ефективна контрола на болеста, еради-кацијата е остварлива. За успешна ерадикација, неопходна е адекватна и квалитетна организација на ветеринарните служби, строга контрола на дви-жењето на животните и задолжително обезбедување на адекватна економ-ска компензација на засегнатите фармери. Кога болеста е комплетно еради-цирана, мора да биде имплементирана стратегија за следење/надзор заради рано откривање на евентуално повторно разгорување на болеста.%Aim: To describe the various strategies for the control and eradication of B. melitensis infection in sheep and goats. Methods: The advantages and drawbacks of these strategies are discussed on the basis of the author's personal experience and a revision of the relevant literature. Results: Vaccination programmes in various combinations can be applied either to decrease the prevalence of infection in the animal population or, when combined with adequate complementary eradication measures, to achieve a brucellosis-free status. Conclusion: Controlling the disease should be the primary goal of the veterinary services involved. However, eradication should be the final objective of any control programme implemented. The selection of an eradication or control strategy is of paramount relevance, and a frequent cause of controversy among decision-makers. The final strategy should be established according to the quality of the veterinary services organisation, the economic resources available and the extent and prevalence of disease. Cooperation with farmers is essential to succeed with the application of even the most elementary control programme. When brucellosis is highly prevalent, mass (whole-flock) vaccination is the choice to control the disease, independently of the socioeconomic situation. Once effective control of the disease has been accomplished, its eradication is feasible. For successful eradication, the adequate quality and organisation of veterinary services, the strict control of animal movements and the provision of adequate economic compensation to affected farmers are compulsory. When the disease is fully eradicated, a surveillance strategy has to be implemented for the early detection of eventual new outbreaks or disease reintroduction.