OPERATIVE TREATMENT OF DEGENERATIVE LUMBAR SPINE SPONDYLOLISTHESIS

摘要

Introduction: Management of degenerative lumbosacral spondylolisthesis with spinal stenosis is still controversial. Surgery is widely used, as well as non-surgical treatment. Aim: To evaluate the clinical results and functional outcome after operative treatment in Grade II and III lumbar spine spondylolisthesis. Material and methods: Twelve patients with symptoms and image-confirmed degenerative spondylolisthesis entered the study. Mean patient age was 57 years. Spondylolisthesis Grade II or III, segment L4-L5 or L5-S1 were evaluated. All patients underwent similar protocols. Operative treatment was decompressive laminectomy, posterior one segment fixation, and fusion with autologous bone grafting. Functional outcome measures were Visual Analog Scale (VAS, 10-point scale) and Oswestry Disability Index (ODI, 100-percent scale) after 6 and 12 months. Results: Patient follow-up was 12 months. Preoperatively, 7 patients had severe disability according to ODI, 4 had moderate disability. VAS measured 6 and 7 points in 6 patients, lowest score of 4 points and the highest score of 9. After 6 months, ODI showed 5 patients had minimal and 7 had moderate disability; 2 patients had 0 points on the VAS, 2 had a score of 1, 4 had a score of 2, highest score of 4 points. Treatment outcome effects after 1 year were 9 patients with minimal disability, 3 with moderate; VAS - 2 patients with О points, 3 with 1 point, 4 with 2 points. Conclusion: Patients with degenerative spondylolisthesis and spinal stenosis treated surgically showed substantially greater improvement in pain and functional outcome during a period of 1 year.%Третманот на лумбосакралната дегенеративна спондилолистеза со спинална стеноза сё уште е контроверзен. Многу често се користи хирургија, а исто така и нехируршки третман. Целта на овој труд е да се оценат клиничките резултати и функционалниот исход по опера-тивниот третман на спондилолистеза степей II и III на лумбално-сакралниот 'рбет. Во студијата беа вклучени дванаесет пациенти со симптоми и клиничка слика со потвр-дена дегенеративна спондилолистеза. Просеч-ната возраст на пациентите изнесува 57 години. Сите пациенти имаа спондилолистеза со степей II или III, на сегмент L4-L5 или L5-S. Оператив-ниот третман се состой од декомпресивна лами-нектомија, заден еден сегмент фиксација и фу-зија со автологен коскен графт. Функционалниот исход се евалуираше со помош на Визуел-ната аналогна скала (VAS) и Oswestry Disability Index (ODI) на 6 и 12 месеци. Пациентите беа следени во период од 12 месеци. Предоперативно, седуммина пациенти имаа тешка попреченост според ОДИ, четворица имаа умерена попреченост. VAS имаше вред-ност од 6 и 7 поени кај шестмина пациенти, нај-ниска оценка од 4 поени и највисока оценка 9. По шест месеци, ОДИ покажа дека петмина пациенти имале минимална попреченост и седуммина имале умерена попреченост; двајца пациенти имале 0 поени на VAS, двајца имале резул-тат од 1, четворица имале резултат од 2, најви-сок резултат од 4 поени. Функционалниот исход по една година биле: деветмина пациенти со минимална попреченост; тројца со умерена; VAS -двајца пациенти со 0 поени; тројца со 1 поен: четворица со 2 поена. Според нашите испитувања и резултати, пациентите со дегенеративна спондилолистеза и спинална стеноза што се третираат хируршки покажаа значително поголемо подобрување во од-нос на болка и функционален исход во период од една година.