首页> 外文期刊>In die Skriflig >Kreatiewe prediking as die sigbaarmaking van ou en nuwe dinge en die verryking van die luisteraksie deur middel van preekgesprekke
【24h】

Kreatiewe prediking as die sigbaarmaking van ou en nuwe dinge en die verryking van die luisteraksie deur middel van preekgesprekke

机译:讲道富有创意的讲道,包括新旧事物的可见性以及通过布道对话丰富听觉行为

获取原文
       

摘要

Uit die kerklike praksis blyk dat goed bedoelde prediking wat op 'n biddende wyse gelewer word, meermale skipbreuk ly as gevolg van 'n vervelige aanbieding waarna die hoorders moet luister. Tussen die blote hoor van en 'n diepgaande en kreatiewe manier van luister na die prediking bestaan 'n groot verskil. Predikers moet dus oefen en hulself toerus om in hulle preekvoorbereiding en preeklewering meer kreatief gerig te wees. Kreatiewe prediking open nuwe en dinamiese perspektiewe vir die hoorders. In die lig hiervan word die volgende navorsingsvraag as die doel van hierdie navorsing geformuleer: In hoe 'n mate rus predikers hulle hoorders op 'n kreatiewe manier toe om kreatief deel te neem en na die prediking te luister sodat dít wat gesê en bedoel word, die hoorders se lewe kan be?nvloed? Ten einde hierdie navorsingsvraag te beantwoord, word die probleemveld uit verskillende prakties-teologiese invalshoeke verken en metateoretiese perspektiewe word uit die velde van die Sosiale Psigologie en die Kunsgeskiedenis ontgin. Hierdeur word insig ten opsigte van die vorming en die funksionering van kreatiwiteit verkry. Perspektiewe uit 2 Samuel 17 en Matteus 13:13–15, 52 word verken. Daar word tot die gevolgtrekking gekom dat persepsies oor die prediker en die prediking verlammend kan inwerk en selfs daartoe aanleiding kan gee dat hoorders die kerk verlaat. Die bevinding is dat dialoog voor die preeklewering die dialogiese gerigtheid van die prediking as deel van die liturgie van die gemeente, asook die preekgesprekke na afloop van die prediking, daartoe kan meewerk dat verkeerde persepsies reggestel word en dat 'n gemeente 'n pratende gemeente word wat deur diepgaande kommunikasie gevoed word.Creative preaching as visualisation of old and new things with particular reference to ecclesiastical discourses as enrichment of the act of listening. Ecclesiastical praxis indicates that preaching faces obstacles caused by the dreariness of sermons, regardless of the good intentions of preachers. There is a vast difference between hearing sermons and listening to sermons in a creative manner. Preachers should equip themselves to be more creative in the preparation and delivery of sermons. Creative preaching opens up new perspectives to hearers. In the light of this problematic praxis, the following research question has been formulated: To what extent do preachers equip their listeners in a dialogue situation to listen creatively in a profound manner with the objective to see clearly what the Word of God demands of them? In order to address this research question, the problem is investigated by taking into account the present Practical Theological vantage points concerning this field and by trying to get a grasp on metatheoretical perspectives from the fields of Social Psychology and the History of Art. The author investigates the challenging process of creative preaching as well as the importance of equipping hearers in becoming participants in the preparation of sermons through the process of ecclesiastical and sermon discussions. Perspectives from 2 Samuel 17 and Matthew 13:13–15, 52 will be explored with regard to the role of creativity in preaching. The conclusion is reached that a lack in creative preaching and commitment to the act of preaching are indeed endangering this ecclesiastical praxis. It may even be the cause of listeners leaving the church. Preachers should utilise creativity in preparing their sermons and should also focus on the custom of sermon discussions before and after delivering their sermons. In addition, preachers should endeavour to stimulate feedback of the sermons, for in this way fallacious views of reality could be rectified. Congregations should become discussant communities nurtured through profound communication.
机译:教会的实践表明,善意的讲道常常以祈祷的形式遭受沉船沉没,因为听众不得不听那些无聊的演讲。单纯的聆听与深刻而富有创造力的听道之间有很大的区别。因此,传道人必须练习并装备自己,以更有创意地专注于布道和布道。富有创意的讲道为听众打开了崭新的,动态的视野。有鉴于此,以下研究问题被提出来作为本研究的目的:传道人在多大程度上以创造性的方式装备他们的听众,使其能够创造性地参与并聆听传道,从而使所讲的内容和含义,会影响听众的生活吗?为了回答这个研究问题,从不同的实践神学角度探索了问题领域,并从社会心理学和艺术史领域探索了元理论的观点。这样,就创造力的形成和功能获得了见识。 2 Samuel 17和Matthew 13:13-15,52的观点得到了探索。结论是,关于传教士和传教的观念可能会瘫痪,甚至导致听众离开教会。发现是,讲道之前的对话是传教的礼拜重点,是会众礼拜仪式的一部分,而传道后的讲道会有助于纠正错误的看法,使会众成为会说话的会众。创造性的讲道是对旧事物和新事物的可视化,并特别提及教会话语来丰富听觉行为。教会实践表明,无论传教士的好意如何,传道都面临着因布道不清而引起的障碍。听讲道与以创造性的方式听讲道之间存在巨大差异。传道人应该使自己在讲道的准备和交付方面更具创造力。富有创意的讲道为听众打开了新的视野。鉴于这一实际问题,提出了以下研究问题:传道人在多大程度上使他们的听众处于对话状态,以深刻的方式创造性地聆听,目的是清楚地了解神的话语对他们的要求?为了解决该研究问题,通过考虑与该领域有关的当前实用神学优势,并试图从社会心理学和艺术史领域掌握元理论观点,来研究该问题。作者调查了富有创意的讲道的挑战性过程,以及通过听证会和讲道讨论的过程来装备听众成为讲道准备参与者的重要性。 2撒母耳记17和马太福音13:13-15、52的观点将探讨创造力在宣讲中的作用。得出的结论是,缺乏创造性的讲道和对讲道行为的承诺确实正在威胁这种教会实践。甚至可能是听众离开教堂的原因。传道人应在准备布道时利用创造力,并应在布道之前和之后着重于布道讨论的习惯。此外,传道人应努力从布道中获得反馈,因为这样可以纠正现实中的谬论。会众应成为通过深入沟通而培养的讨论者社区。

著录项

相似文献

  • 外文文献
  • 中文文献
  • 专利
获取原文

客服邮箱:kefu@zhangqiaokeyan.com

京公网安备:11010802029741号 ICP备案号:京ICP备15016152号-6 六维联合信息科技 (北京) 有限公司©版权所有
  • 客服微信

  • 服务号