Theoretical base and investigational plan of the VIFCAD study– gene therapy for refractory coronary artery disease in no-option patients using transendocardial bicistronic VEGF/FGF plasmid injections

摘要

Wst?p Terapia genowa jako metoda leczenia ró?nych chorób budzi od wielu ju? lat du?e emocje i ci?gle wi??e si? z ni? du?e nadzieje. Jak dot?d nadzieje te pozostaj? w du?ej mierze niespe?nione. G?ówny nurt badań nad terapi? genow? w kardiologii dotyczy leczenia zaawansowanej choroby niedokrwiennej serca z zastosowaniem genów dla czynników wzrostu naczyń. Wynika to z faktu, ?e pomimo rozwoju technik rewaskularyzacji i post?pu w zakresie leczenia farmakologicznego, ok. 5–12% pacjentów z chorob? wieńcow? nie mo?na skutecznie leczy? ?adn? ze standardowych metod z powodu zbyt du?ego zaawansowania procesu chorobowego. Terapeutyczne wzmocnienie procesu angiogenezy w obr?bie mi??nia sercowego mog?oby polepszy? kr??enie oboczne, prowadz?c do ust?pienia objawów d?awicowych [1]. We wcze?niejszych próbach do?wiadczalnych wykazano, ?e stymulacja tkanek czynnikami wzrostu naczyń, takimi jak VEGF (naczyniowo-?ródb?onkowy czynnik wzrostu), FGF (czynnik wzrostu fibroblastów), HGF (czynnik wzrostu hepatocytów) stymuluje proces angiogenezy [2–4]. Aktywne formy czynników wzrostu naczyń maj? krótki okres pó?trwania we krwi, charakteryzuj? si? te? dzia?aniami niepo??danymi przy zastosowaniu ogólnoustrojowym. Dlatego obecne badania koncentruj? si? na próbach wywo?ania angiogenezy w wyniku transfekcji komórek mi??nia sercowego ró?nymi rodzajami genów dla czynników wzrostu naczyń. Ze wzgl?du na spodziewan? skuteczno??, w badaniach najcz??ciej wykorzystuje si? VEGF, a zw?aszcza jego najaktywniejsz? form?, zawieraj?c? 165 aminokwasów (VEGF-A165) oraz FGF, a g?ównie zasadow? form? FGF (bFGF, czyli FGF-2). Aby dosz?o do transfekcji, geny podaje si? albo w postaci plazmidu (najmniejsza skuteczno?? transfekcji, ale prawdopodobnie najwi?ksze bezpieczeństwo), w sprz??eniu z wektorem wirusowym lub w postaci liposomalnej. Prowadzone s? równie? prace nad innymi, nowymi metodami transfekcji. Generalnie mo?na te? wyró?ni? 5 ró?nych metod podania genów do mi??nia sercowego. Pierwsza z nich, najprostsza, to podanie dowieńcowe. Druga to podanie poprzez uk?ad ?ylny serca za pomoc? odwróconej perfuzji. Trzecia polega na bezpo?rednim podaniu do mi??nia sercowego od strony epikardium (najcz??ciej operacyjnie, ale równie? np. przez cewnik z ig?? wprowadzony do uk?adu ?ylnego, z wykorzystaniem nak?ucia mi??nia od strony... View full text...