Mikrowoltowa naprzemienno?? za?amka T - interpretacja, klasyfikacja i kliniczne znaczenie nowej nieinwazyjnej metody oceny ryzyka nag?ego zgonu sercowego

摘要

Wobec rozbie?no?ci mi?dzy znacz?cymi mo?liwo?ciami leczenia antyarytmicznego (ICD, wszczepialny kardioweter-defibrylator) a ma?? dost?pno?ci? i inwazyjno?ci? metod oceny ryzyka zgonu arytmicznego (badanie elektrofizjologiczne) na uwag? zas?uguje pomiar mikrowoltowej naprzemienno?ci za?amka T (MTWA) jako nieinwazyjnego sposobu stratyfikacji pacjentów pod wzgl?dem ryzyka wyst?pienia gro?nej arytmii komorowej. Pomiaru TWA dokonuje si? podczas przyspieszenia czynno?ci serca w wyniku wysi?ku, stymulacji przedsionkowej lub farmakologicznej. Rejestracj? i analiz? TWA przeprowadza si? za pomoc? aparatury i oprogramowania, które s? obecnie powszechnie dost?pne. Wiele kryteriów decyduje o wyniku pomiaru, który mo?e by? dodatni, ujemny lub nieokre?lony. Ulepszone kryteria oceny TWA maj? si? przyczyni? do zmniejszenia liczby wyników nieokre?lonych. Dodatni wynik wskazuje na zwi?kszone ryzyko gro?nej arytmii komorowej, a ujemny z du?ym prawdopodobieństwem je wyklucza, co oznacza du?? ujemn? warto?? predykcyjn? badania, porównywaln? z inwazyjnym badaniem elektrofizjologicznym (EPS). Warto?? TWA potwierdzono w pierwszych badaniach klinicznych. Pomiar TWA mo?e si? zatem sta? wst?pn?, nieinwazyjn? metod? oceny ryzyka arytmii u osób z chorob? wieńcow?, po zawale serca i z kardiomiopati? nieniedokrwienn?. Wynik badania nie tylko okre?la ryzyko, lecz mo?e równie? wskaza? dalsze optymalne post?powanie (diagnostyka inwazyjna, wszczepienie ICD, leczenie zachowawcze). (Folia Cardiol. 2004; 11: 873–883)