Uwzględniając problemy regulowane w urządzaniu lasu należy stwierdzić, że zarówno w modelach lasu normalnego i celowego, a także przyjmując realistyczny kierunek utrzymania trwałości lasu rzeczywistego, propagowany przez ośrodek krakowski [Poznański 2000], niezbędna jest działalność leśnika-urządzeniowca dotycząca sterowania coraz to bardziej złożonymi procesami użytkowania, odnawiania i pielęgnacji lasu. Złożoność ta wynika w głównej mierze z potrzeby godzenia zadań produkcyjnych z postulatem wielofunkcyjności lasu, w tym ochrony i zwiększania różnorodności zasobów leśnych. W praktyce oznacza to konieczność doskonalenia planowania leśnego, zwłaszcza decyzji o charakterze długo- i średniookresowym.
展开▼