Een lektester voor condensatoren

摘要

Met name onderdelen uit de rommeldoos willen nog wel eens onvermoede eigenschappen hebben. Met eenvoudige middelen kun je soms de ergernis van uren foutzoeken voorkomen. Maar waar komt dan de benodigde hoogspanning vandaan?rnIn de periode na WW2 was er van alles niks, we gebruikten zelfs surrogaatweerstanden. Veel papiercondensatoren waren zo lek als een mandje: ze verloren snel hun lading en waren in staat gelijkstroom door te laten. Daardoor sneuvelde ook nogal eens een eindbuis van een ontvanger doordat de anodespanning van de voorgaande buis op het rooster van de volgende terechtkwam. Wat nog wel eens hielp - en meestal slechts tijdelijk - was langdurig verhitten ('opkoken') in paraffine.