Zywice i sieci epoksydowe o wlasciwosciach anizotropowych

摘要

Na podstawie literatury podano ogolna charakterystyke cieklokrystalicznych ukladow polimerowych ze szczegolnym uwzglednieniem ukladow epoksydowych. W ramach badan wlasnych przedstawiono sposob syntezy cieklokrystalicznego monomeru diepoksydowego (LCM,schemat A),w ktorym ugrupowanie mezogeniczne stanowil czteropierscieniowy diester aromatyczny bifenylo-4,4'-diolu. Budowe chemiczna tego monomeru potwierdzono metodami FT-IR i ~1H-NMR. LCM sieciowano 4,4'-diaminodifenylometanem (DDM),4-(N,N-dimetyloamino)pirydyna (DMAP) badz kwasem pimelinowym (KP); w charakterze nanonapelniacza w procesie utwardzania zastosowano nanoprety z difenylofosforanu glinu (NP). Proces sieciowania badanych ukladow (zawierajacych NP albo bez tego nanonapelniacza) zbadano metoda skaningowej kalorymetrii roznicowej (DSC),a strukture utwardzonych kompozycji oceniono za pomoca mikroskopu polaryzacyjnego i metoda rentgenograficzna (WAXS). Metoda DSC okreslono tez wlasciwosci cieplne tych kompozycji po utwardzeniu. Ustalono warunki temperaturowe procesu sieciowania prowadzace do powstawania sieci polimerowych charakteryzujacych sie wlasciwosciami anizotropowymi. Stwierdzono,ze przyczyne ograniczajaca mozliwosci otrzymywania materialow jednorodnie uporzadkowanych ze struktura monodomenowa stanowi znaczna lepkosc LCM w fazie smektycznej,w ktorej rozpoczyna sie proces sieciowania.