De doelstelling van dit onderzoek is om een bijdrage te leveren aan de wetenschappelijke enmaatschappelijke discussie die er heerst over de rol die sport speelt bij de sociale inclusie van mensenmet een verstandelijke beperking. Voor dit onderzoek is een voetbalteam met voetballers met eenverstandelijke beperking gevolgd. Er is bij twee trainingen, één wedstrijd en één toernooigeobserveerd, waarbij de onderzoeker informele gesprekken had met spelers, begeleiders en anderemensen op de voetbalclub. De observaties zijn aangevuld met vier semi-gestructureerde interviewsmet de vier begeleiders van het voetbalteam en één begeleider en één speler hebben deelgenomen aanphotovoice. Zij hebben foto’s gemaakt van hun beleving van het G-voetbal en deze besproken met deonderzoeker.Omdat in dit onderzoek het begrip sociale inclusie is opgevat in de breedste zin van het woord, kangeconcludeerd worden dat het lidmaatschap bij voetbalclub XXXX de sociale inclusie voor de spelersbevordert. Hun sociale kring breidt zich uit met oppervlakkige contacten met mensen zonderbeperking op de voetbalclub en binnen het team worden met teamgenoten met een beperking dieperevriendschappen gesloten. Mensen die de spelers van de voetbalclub kennen, groeten hun in het dorp,bij de supermarkt of in het stadion bij de regionale profclub. Toch wordt hiermee niet bereikt wat deoverheid graag ziet: een breder netwerk voor mensen met een verstandelijke beperking waarop zekunnen terugvallen voor hulp en zorg. De contacten tussen mensen met en zonder beperking van devoetbalclub, reiken niet tot bij de verstandelijk beperkte spelers thuis.Degenen zonder beperking die het meeste voor de spelers doen, zijn de voorgesorteerde burgers diebegeleider zijn geworden bij het G-voetbal en de doelgroep al kenden. Toch moet niet onderschatworden wat het G-voetbal betekent voor de spelers uit het team. Er is weliswaar niet explicietgevraagd of voetbal hun kwaliteit van leven verbetert, maar in de observaties en gesprekken werd welduidelijk dat zij met veel plezier voetballen en veel lol met elkaar hebben. De spelers bouwen hunnetwerk uit met voetbalvrienden, ook al zijn dat hun teamgenoten en geen andere clubleden zonderbeperking. Wel horen de spelers net als ieder ander bij de voetbalclub en worden zij gezien. Het is alscogito ergo sum: ik voetbal mee, dus ik besta.Het is een beperking dat vanwege het korte tijdsbestek waarbinnen dit onderzoek moest plaatsvinden,ervoor is gekozen om één voetbalteam bij één club te volgen. Daarnaast zijn er geen interviewsgehouden met de spelers en andere mensen op de voetbalclub. Het is een aanbeveling om dat bijvolgend onderzoek wel te doen en daarbij meerdere sportclubs te volgen.
展开▼
