Gouden toetsstenen? Over de cultuur van schilderijenveilingen in negentiende-eeuws Brussel

摘要

Deze bijdrage gaat over schilderijenveilingen in Brussel tijdens de negentiende eeuw. Kunstveilingen hadden zich sinds de zeventiende eeuw geleidelijk aan gespecialiseerd uit de aloude boedelverkopen. Samen met die specialisatie groeide een heel eigen cultuur met advertenties, veilingcatalogi en speciaal daarvoor ingerichte zalen in de rijkere buurten van de stad. In deze bijdrage wordt betoogd dat Brusselse veilingmeesters hun schilderijenveilingen tijdens de negentiende eeuw steeds meer vorm probeerden te geven als commerciële en culturele evenementen, terwijl ze hun veilinghuizen als commerciële en culturele instituten inbedden in een stedelijke wereld van consumptie, kunst én ontspanning. Er wordt aangetoond hoe veilinghuizen inspeelden op de veranderde omstandigheden met de komst van het museum. Tot slot wordt betoogd dat het rechtlijnige en toenemend succes van gespecialiseerde veilinghuizen, van hun ontstaan tot vandaag, genuanceerd moet worden. Tegen de eeuwwisseling was het aantal veilinghuizen namelijk gedaald. Deze daling kan in verband worden gebracht met veranderde marketingpraktijken.