بررسي تأثير کارگاه آموزشي احياي قلبي- ريوي و مغزي (CPCR) برسطح دانش پرستاران

摘要

مقدمه: احياي قلبي- ريوي شامل سلسله اقدامات منظم و هدفمندي است که براي بازگرداندن اعمال حياتي اعضاي مهم بدن يعني قلب، ريه و مغز انجام مي‌شود. پژوهش حاضر با هدف بررسي ميزان تأثير اجراي كارگاه آموزشي بر سطح دانش احياي قلبي- ريوي و مغزي پرستاران بر اساس دستورالعمل سال 2010 انجمن قلب آمريکا در سال 1389 انجام شد.udروش‌ها: اين مطالعه، مطالعه‌اي نيمه تجربي به‌صورت مداخله‌اي براي سنجش دانش بلافاصله بعد از آموزش و دانش با تأخير دو ماهه روي 130 نفر از پرستاران دانشگاه علوم‌پزشکي تهران انجام شد. ابزار گردآوري داده‌هاي تحقيق پرسشنامه حاوي 20 سؤال بود که بر اساس متون و راهنماي 2010 انجمن قلب آمريکا طراحي شد. شيوة آموزش به دو صورت سخنراني و عملي طي دو روز و هر روز به مدت 8 ساعت در دو قسمت محتواي پايه و پيشرفته انجام شد و اطلاعات با نرم افزار SPSS و با استفاده از روش‌هاي آماري توصيفي و استنباطي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.udيافته‌ها: اختلاف معني‌دار ميزان آگاهي پايه و پيشرفته در مورد احياي قلبي - ريوي با توجه به ميانگين نمرات قبل از آموزش (6/ 8) ، بلافاصله بعد از آموزش (9/14) و با تأخير دو ماهه (2/13) بيانگر تأثير مثبت آموزش بود. در برخي موضوعات شامل استفادة به موقع از الکتروشوک در ريتم‌هاي قابل شوک دادن و اولين اقدام در برخورد با فرد دچار ايست قلبي تنفسي، آموزش کمترين تأثير را داشت.udنتيجه‌گيري: آموزش اصولي مي‌‌‌‌‌‌تواند منجر به افزايش آگاهي پرستاران در زمينة احياي قلبي- ريوي پايه و پيشرفته شود. بر اين اساس برگزاري کارگاه‌ها و دوره‌هاي آموزشي منظم به‌صورت تئوري و عملي توصيه مي‌شود.