The significance of preoperative vascular mapping of donor- and acceptor vessels in free flap surgery

摘要

Om defecten te kunnen sluiten die door een ongeluk of het verwijderen van kanker zijn ontstaan, gebruiken plastisch chirurgen steeds vaker weefseltransplantaties uit een ander lichaamsdeel. Er bestaan verschillende methodes om voor de operatie vast te stellen welke weefsels geschikt zijn. Steven Klein onderzocht in zijn promotieonderzoek de betrouwbaarheid van deze methodes en hun voor- en nadelen. Weefseltransplantaten bestaan, afhankelijk van de wond waarvoor ze gebruikt worden, uit meerdere lagen, zoals huid met onderliggend vetweefsel, spier en/of bot. Om het weefsel op de nieuwe plek te laten overleven, is het afhankelijk van een goede doorbloeding. Het wordt daarom samen met het voedende bloedvat geoogst en op de nieuwe plek weer aangesloten. Vóór een transplantatie moet de exacte locatie van een dergelijk bloedvat worden vastgesteld, om te bepalen of een operatie überhaupt mogelijk is en om de operatie te bespoedigen. Daarvoor bestaan verschillende onderzoeken. Klein concludeert op basis van een onderlinge vergelijking onder andere dat de informatie die een bloeddrukmeting aan de voet oplevert, onvoldoende betrouwbaar is om een lap van een onderbeen te oogsten. Een röntgenfoto met contrastmiddel geeft volgens hem voor deze indicatie een betere indruk van de vaatstatus. De promovendus stelt vast dat een MRI van de onderbeenvaten een goed alternatief is voor een bloeddrukmeting. Zo’n MRI is bovendien minder schadelijk voor de patiënt.