Effect of iron supplementation prophylactic on maternal iron status and pregnancy outcome

摘要

زمینه و هدف: با توجه به مکمل یاری آهن روزانه در دوره بارداری و مشکلات احتمالی ناشی از مصرف اضافی آن، این مطالعه با هدف تعیین تاثیر مصرف مکمل آهن در دوره بارداری و نتیجه بارداری انجام شد. روش بررسی: در این کار آزمایی بالینی، زنان باردار دارای هموگلوبین بالاتر از 110 گرم در لیتر، فریتین سرم بالاتر از 20 میکروگرم در لیتر و زیر 20 هفته بارداری به طور تصادفی به دو گروه دریافت کننده مکمل سولفات آهن (62 نفر) (حاوی 60 میلی گرم آهن در روز) و دارونما (67 نفر) تقسیم شدند. در هفته 28-24 حاملگی و پایان حاملگی مجدداً شاخص های هموگلوبین و فریتین اندازه گیری و ثبت گردید. همچنین وزن و قد هنگام تولد و طول دوره باردارای در دو گروه ثبت شد. داده ها با استـــفاده از آزمون اندازه های مکرر (کوکران)، کای اسکور و تی مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: درصد شیوع فقر آهن در هفته 28-24 در گروه آهن و دارو نما به ترتیب 8/5 و 3/24 (002/0P=) و در پایان حاملگی به ترتیب 5/9 و 2/28 بود (002/0P=). تفاوت معنی داری در طول مطالعه در شاخص های هموگلوبین و فریتین در هر دو گروه دیده نشد. میانگین وزن نوزادان متولد شده در گروه آهن و دارونما به ترتیب 49/0±30/3 و 47/0±27/3 کیلوگرم و قد هنگام تولد به ترتیب 9/3±1/49 و 4/4±3/49 سانتیمتر و طول بارداری در دو گروه به ترتیب 7/1±9/38 و 2/2±8/38 هفته بود (05/0P>). نتیجه گیری: هر چند به نظر می رسد دادن یا ندادن آهن تاثیری بر نتیجه بارداری ندارد اما با توجه به افزایش بیشتر درصد افراد مبتلا به فقر آهن در گروه شاهد برای نتیجه گیری قطعی در زمینه سودمندی و یا بی فایده بودن مکمل یاری آهن در دوره بارداری نیاز به مطالعات بیشتری است.