Comparing the effect of unfractionated heparin and low molecular weight heparin in preventing of deep vein thrombosis prophylaxis after craniotomy in patients with brain tumor

摘要

کرانیوتومی با توجه به مستعد کردن بیماران به بی حرکتی، پس از عمل عاملی خطرساز برای ایجاد ترومبوز وریدی محسوب می شود. هدف از مطالعه حاضر مقایسه اثر دو روش درمان رایج برای پیشگیری از ترومبوز وریدی شامل هپارین معمولی ((unfractionated و هپارین با وزن مولکولی کم (کلگزان) در پیشگیری از این عارضه است. روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی تصادفی و دوسوکور که از سال 1387 تا 1389 در اصفهان انجام شد، تعداد 154 بیمار که به علت تومور مغزی مورد عمل جراحی کرانیوتومی قرار گرفته در دو گروه تقسیم و مورد مطالعه قرار گرفتند. در گروه اول از 48 ساعت بعد از عمل کلگزان به میزان mg/d 40 به صورت زیرجلدی تجویز شد. بیماران در گروه دوم از 48 ساعت بعد از عمل، هپارین unfractionated به میزان IU/12h 5000 به صورت زیرجلدی دریافت کردند و نتایج در نرم افزار با کمک آزمون های T-test و Chi-Square مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها:در این مطالعه تفاوت آماری معنی داری از نظر سن، جنس و بیماری های زمینه ای بین دو گروه مشاهده نشد (05/0P>). طی مطالعه 14 مورد (2/18) ترومبوز وریدهای عمقی تحت بالینی در گروه هپارین و 3 مورد (9/3) در گروه کلگزان مشاهده شد (011/0=P). هیچکدام از بیماران در پیگیری پس از کرانیوتومی دچار خونریزی داخل مغزی نشدند. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که کلگزان نسبت به هپارین unfractionated در پیشگیری از ترومبوز ورید عمقی پس از کرانیوتومی در بیماران مبتلا به تومور مغزی مؤثرتر و ایمن تر است.