مقدمه:داروهاي ضد التهاب غير استروئيدي با مهار آنزيم سيكلواكسيژناز و اختلال در روند بيوسنتز پروستاگلاندينها در درمان حالات پاتولوژيك درد، التهاب و تب كاربرد دارند. اخيراً با كشف ايزوفرمهاي مختلف اين آنزِِِِِِِِِيم (سيكلواكسيژناز 1 و سِِيكلواكسيژناز 2)، داروهاي جديدي با اثر مهاركنندگي اختصاصي بر ايزوآنزيم سيكلواكسيژناز 2 كه در حالات پاتولوژيك در بدن توليد ميشود، سنتز و معرفي شدهاند (سلكوكسيب در سال 1997 و روفكوكسيب در سال 1999). اين تحقيق با هدف دستيابي به مشتقاتي از سلكوكسيب با اثر مهاري قويتر و اختصاصيتر بر ايزوآنزيم سيكلواكسيژناز 2 انجام شده است. udروش: طراحي مشتقات بر اساس اطلاعات موجود در مورد رابطه ساختمان- اثر در مهاركنندههاي اختصاصي سيكلواكسيژناز 2 انجام گرفت. از واكنش تراكمي 4-هيدرازينو بنزوييك اسيد با 4و4و4-تري فلوئورو-1-پاراتوليل بوتان-1و3-دي اون جسم 4-(5-پارا–توليل-3-تري فلوئورومتيل–1 H-پيرازول-1-ايل) بنزوئيك اسيد [8] به دست آمد. سپس گروه كربوكسيل تركيب حاصل به گروه الكلي احيا و سپس با تيونيلكلرايد كلره گرديد. از واكنش تركيب كلره به ترتيب با سديمسولفيت، پنتاكلريدفسفر و آمونياك مشتق سولفوناميدي و از واكنش با سديمآزايد مشتق آزيدي به دست آمد. udيافتهها: هر يك از دو مشتق مورد نظر در اين تحقيق به مقدار حدود 4 گرم و با بازده كلي 70-60% با موفقيت سنتز گرديدند و صحت ساختار شيميايي آنها با استفاده از روشهاي مناسب طيف سنجي به اثبات رسيد. udنتيجهگيري: در اين تحقيق با استفاده از اطلاعات مربوط به رابطه ساختمان - اثر در مهاركنندههاي اختصاصي سيكلواكسيژناز 2, مشتقات جديدي از سلكوكسيب طراحي و سنتز شدند كه در ساختار شيميايي آنها يك واحد متيلني بين گروههاي فارماكوفور سولفوناميدي و آزيدي و بقيه پيكره دارو وجود دارد. اين گروه متيلني باعث ميشود كه گروه فارماكوفور سولفوناميدي يا آزيدي بهتر بتواند به محل اتصال خود نزديك شده و پيوند محكمتري با آن برقرار سازد. هم چنين آزادي چرخش ايجاد شده امكان اخذ كنفورماسيون مطلوب جهت اتصال بهتر به گيرنده را براي فارماكوفور تأمين ميكند. تأييد اين موضوع مستلزم بررسي اثرات فارماكولوژيك اين مشتقات است كه در حال انجام ميباشد.
展开▼