Een onderzoek naar de vraag in hoeverre de anonieme tip in het Nederlands strafprocesrecht wordt gebruikt en hoe zich dat verhoudt met het in artikel 6 EVRM vastgelegde recht op een eerlijk proces

摘要

In het kader van de bestrijding van de georganiseerde criminaliteit is het vergaren en verzamelen van informatie in de loop der tijd steeds belangrijker geworden. Gezien het feit dat criminelen in dezelfde loop der tijd zich steeds meer hebben georganiseerd en meer en meer mogelijkheden hebben gekregen om zich beter te wapenen tegen politie en justitie, is het voor de politie tegelijkertijd echter ook steeds lastiger geworden om informatie te verkrijgen. Dit heeft ertoe geleid dat er steeds vaker aan de burger gevraagd wordt om te helpen bij het opsporen van strafbare feiten. De burger is gelukkig vaak best genegen om politie en justitie te helpen maar uit angst voor represailles wil de burger niet altijd met naam en toenaam bekend worden. Het bieden van anonimiteit aan de burger zorgt ervoor dat de informatie ondanks die angst toch wordt gegeven. Het aanpakken van (met name) de zwaardere vormen van criminaliteit is in de tegenwoordige tijd welhaast onmogelijk zonder gebruikmaking van anonieme tips. Het is derhalve een zeer waardevol middel om greep te blijven houden op de criminaliteit. Het gebruik van anonieme tips is daardoor zowel noodzakelijk als wenselijk te noemen. Het mag echter niet ten koste gaan van het recht op een eerlijk proces zoals vastgelegd in artikel 6 EVRM.