Tekst stanowi fragment rozdziału książki Silvii Federici Caliban and the Witch: Women, the Body and Primitive Accumulation, w której włoska filozofka przedstawia historię narodzin kapitalizmu od strony walk społecznych, tworzonych miedzy dwunastym a siedemnastym wiekiem organizacji autonomistycznych oraz ogromnej roli, jaką w ówczesnym oporze ogrywały kobiety. Federici, polemizując z wyznawaną także przez wielu marksistów linearną wizją historii pokazuje, że rewolucja kapitalistyczna była w istocie kontrrewolucją. Nie tylko przyniosła więcej przemocy, ucisku i realnego podporządkowania niż feudalizm, ale ściśle współdziałała z siłami starego świata w celu utrzymania społecznego i ekonomicznego status quo. Taka perspektywa pozwala Federici ukazać średniowiecze zupełnie inne niż to, które znamy z podręczników. To dlatego obraz świata, który wyłania się jej pracy wolny jest od wizji bezalternatywnej dominacji Kościoła czy od władzy feudalnej podporządkowującej sobie całość życia społecznego. W zamian Federici prezentuje epokę żywego oporu, niezliczonych ruchów społecznych i herezji oraz walk klasowych toczonych przynajmniej z taką samą intensywnością jak walki proletariatu zdwudziestego czy dziewiętnastego wieku.
展开▼
