Η αξιολόγηση των διατροφικών συνηθειών του δείκτη μάζας σώματος και της φυσικής κατάστασης μαθητών με νοητική υστέρηση

摘要

Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν να διερευνήσει αφενός εάν υφίσταται τοπρόβλημα της παχυσαρκίας μεταξύ των εφήβων και νεαρών ενηλίκων με νοητικήυστέρηση (Ν.Υ) και αφετέρου τις διατροφικές τους συνήθειες και το επίπεδο της φυσικήςτους κατάστασης. Το δείγμα αποτέλεσαν 65 μαθητές (30 κορίτσια, 35 αγόρια) με ΝΥ,ειδικού σχολείου Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σετέσσερις ηλικιακές ομάδες (13-15, 16-18, 19-21 και 22-25 ετών). Αξιολογήθηκαν ως προςτο Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) και κατατάχθηκαν σε τέσσερις ομάδες (1: λιποβαρής, 2:φυσιολογικό βάρος, 3: υπέρβαρος και 4: παχύσαρκος). Οι διατροφικές συνήθειεςαξιολογήθηκαν με τη χρήση του ερωτηματολογίου συχνότητας κατανάλωσης τροφίμων(Aston University - Nutritional Supplement Study- UK). Οι παράμετροι της φυσικήςκατάστασης που αξιολογήθηκαν ήταν η αερόβια ικανότητα (6'βάδιση/τρέξιμο), η μυϊκήδύναμη (δυναμόμετρο και ρίψη μπάλας), η ευλυγισία (chair sit and reach),, η ταχύτητακίνησης των άνω άκρων, η ισορροπία και η εκρηκτική δύναμη των κάτω άκρων. Από τηνπεριγραφική ανάλυση των δεδομένων του ΔΜΣ προέκυψε ότι το 3,1% ανήκε στην ομάδα1, το 56,9% στη 2, το 21,5% στην 3 και το 18,5% στην 4. Δεν υπήρξε σημαντική διαφοράστο ΔΜΣ μεταξύ μαθητριών και μαθητών ούτε μεταξύ των τεσσάρων ηλιακών ομάδων.Από τον υπολογισμό της ημερήσιας συχνότητας κατανάλωσης των έξι ομάδων τροφίμων(κρέατος, πρωινού, φρούτων, λαχανικών, διαφόρων άλλων τροφίμων και δημητριακών) δεδιαπιστώθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των μαθητών διαφορετικού φύλου,ηλικίας και κατηγορία βάρους σε καμία από αυτές. Διαπιστώθηκε ότι οι συμμετέχοντεςδεν ακολουθούσαν το Μεσογειακό πρότυπο διατροφής. Στατιστικά σημαντικά καλύτερηήταν η επίδοση των αγοριών στη μυϊκή δύναμη των άνω άκρων, στην εκρηκτική δύναμητων κάτω και στην αντοχή των κοιλιακών μυών. Τα αγόρια της τρίτης και τέταρτηςηλικιακής ομάδας υπερείχαν σημαντικά των κοριτσιών στην αερόβια ικανότητα.Διαπιστώθηκε ότι ο αυξημένος ΔΜΣ επηρεάζει αρνητικά την αερόβια ικανότητα, τηδύναμη των κάτω άκρων, την αντοχή των κοιλιακών και την ταχύρυθμη κίνηση. Για τηγενίκευση των αποτελεσμάτων απαιτείται η διενέργεια ερευνών σε μεγαλύτερο δείγμαατόμων με ΝΥ.