Законска забрана за конкурентското дејствување иudдоговорна забрана на конкурентското дејствување

摘要

Како субјекти на работниот однос работодавачот иudработникот имаат посебни и зеднички интереси. Посебни, затоа штоudработодавачот се залага за што поголем профит, а работникот за штоudпоголема заработувачка. Заедничкиот интерес и на двата субјекта е тоаudшто поголем профит обезбедува и поголема заработувачка. Заедничкитеudинтереси ги доведуваат работодавачот и работникот во правна и економскаudзаедница.udПомеѓу работодавачот и работникот постои однос на лојалност,udпосебно на пазарот на трудот и капиталот. Лојалноста треба да е присутна иudво текот и по престанокот на работниот однос. Затоа, Законот за работнитеudодноси, во врска со забраната на конкурентско дејствување ја разликуваudконкуренцијата за време на работниот однос и по престанување наudработниот однос.udЗаконска забрана на конкурентското дејствувањеudне е апсолутна.udАко работодавачот се согласи, конкурентската забрана, иако законска,udостанува без дејство. Во спротивно, ако нема таква согласност, законотudпредвидува можност за преземање мерки од страна на работодавачот, т.еudда бара обесштетување на штетата во законски определен рок.udДоговорна забрана на конкурентското дејствувањеudсе однесува поudпрестанувањето на работниот односud. Работникот и работодавачот можатudда се договорат и условат за забраната на конкуренцијата и по престанокudна работниот однос, за разумен рок од две години по престанување наudдоговорот за вработување.udФакултативноста на договорната забранатаudна конкуренцијата сеudгледа во тоа штоudтаа се договара.udАко е договорена, постои. Ако не бидеudдоговорена, не постои. Значи, не е од императивна природа.udДоговорната забрана за конкурентско дејствување има својаudцена.udТоа е надоместок за почитување на конкурентската клаузулаud.udРаботодавачот, да би обезбедил лојалност од работникот и по престанокотudна работниот однос, мора да му плати надомест за почитување наudконкурентската клаузула