Пасивноста на студентите најчесто се должи на очекувањето да седат мирни додека наставниците предаваат, при што не користат повисоки мисловни способности, како што е, на пример, решавањето проблеми. Во овој труд ќе се претстават некои недостатоци на традиционалната настава, каде очекуваниот резултат најчесто е меморирање на фактички информации, а не нивна обработка од повисок ред и примена во реалните животни ситуации. Во методите кои поттикнуваат активна настава наставниците се олеснувачи на процесот на учење а не главни извори на информации како во традиционалната настава. Овој труд се фокусира на дијалогот како извор на информации и идеи, како модел на јазик и појдовна точка за дискусија.ud
展开▼