Неофолклорните толкувања на жанрот соната и сонатина во областа на камерното дуоudНеотрадиционалните решенија во камерната музика на македонскиот композитор Стојан Стојков - неофолклорист кој ги прекршува традициите и бара нов пристап кон музичкиот јазик. Специфика на толкувањето на односот "пијано- соло инструмент" воud- Соната за обоа и пијано - Сонатина за виолина и пијаноudЕкспериментот во камерното творештво на македонските композитори прераснува од длабочината на фолклорот – звучната (најмногу) и метроритмичната еманација од фолклорот, од кој произлегуваат "линиите на рефракција" и разградување на традиционалните камерни - музички форми. Неофолклорниот правец во македонската камерна и оркестарска музика е особено нетрадиционален - тој не е "следбеник" на Барток или на некои руски типови модалност, туку се издвојува со индивидуалноста и особено со создавањето на единствени интерпретации на полимодалноста и модалната хроматика.udСтојков создава индивидуални, авторски системи, различни една од друга и достојни за сериозно претставување во музичката литература. Фактот дека во последните две децении условите за креативен развој се доста неповолни, како и дефинитивно "загубата на традиција" во самата фолклорна култура ги фокусира процесите на национално идентификување на македонските автори со специфични системи, индивидуални, неповторливи, во кои неомодалната композиција се комбинира со влијанието на постмодерната и ги утврдува посебните, нетрадиционални толкувања на камерните состави и жанрови.udСтојков е еден од авторите поврзани со преобразување и осмислување на фолклорот, кој многу сликовито ги прикажува своите идеи за линеарно пишување со импулс кон совладување на модалните простори. Звучниот простор, изразен преку линеарната енергија – создадена со комбинирањето на звукореди и слично, изведени од националниот фолклор, стануваат причина неговите идеи во камерноинструменталната музика да се проценуваат како особено оригинални и интересни.
展开▼
