Zatory naczyn plucnych psa wywolane komorkami gruczolakoraka - opis przypadku

摘要

Zatorowosc plucna jest rzadko spotykana jednostka chorobowa u psów, ale o duzym znaczeniu klinicznym, poniewaz powoduje grozne dla zycia nastepstwa. Ze wzgledu na trudnosci diagnostyczne stanowi ona powazny problem interdyscyplinarny w medycynie weterynaryjnej. Nierzadko rozpoznanie choroby ustala sie dopiero autopsyjnie. Zator plucny powstaje wskutek zatkania materialem zatorowym (skrzeplina, pecherzykiem powietrza, kropla tluszczu lub innym materialem zatorowym) tetnicy plucnej lub jej rozgalezień. Jezeli zatory nie zmniejszaja istotnie kapilarnej powierzchni wymiany gazowej (nie zostaje istotnie uposledzone utlenowanie krwi), zator plucny moze przebiegac bezobjawowo. Material zatorowy moze ulec szybkiemu rozpuszczeniu - bez konsekwencji chorobowych lub moze powodowac zaburzenia przeplywu krwi na obszarze pluca zaopatrywanym przez tetnice. Krańcowo odmiennie ksztaltuje sie obraz kliniczny przy zatkaniu pnia plucnego lub glównych tetnic plucnych, poniewaz zator powoduje wówczas grozne dla zycia zaburzenia ukladu oddechowego i krazenia.