Badania ruchu ladunku w mlynie wibracyjnym

摘要

Proces mielenia w mlynach z mielnikami swobodnymi, w tym w mlynie wibracyjnym, zachodzi dzieki ruchowi ladunku - mielnikow z mielonym materialem. Ruch ten powoduje drgajaca komora. Proces mielenia ma charakter dynamiczny, a jego intensywnosc uwarunkowana jest czestotliwoscia zderzen mielnikow, wielkoscia sil wzajemnych zderzen i mechanizmem transmisji energii na rozdrabnianie materialu znajdujacego sie pomiedzy mielnikami. W pierwszej kolejnosci i najwieksza energie otrzymuja mielniki znajdujace sie w warstwie stykajacej sie z drgajaca komora. Mielniki z nastepnych warstw, usytuowanych blizej osi geometrycznej komory o ksztalcie walca, otrzymuja energie od mielnikow zewnetrznej warstwy. Dlatego maja one energie pomniejszona o czesc wydatkowana na proces mielenia i procesy mieszania i transportu materialu. Zjawisko to powoduje spadek intensywnosci procesu mielenia w kierunku do osi komory. To determinuje budowe wielokomorowych mlynow wibracyjnych z komorami o niewielkich srednicach, skomplikowana przez duza liczbe komor dochodzaca do szesciu. Przedmiotem pracy sa badania ruchu ladunku zachodzacego w komorze klasycznego mlyna wibracyjnego i w komorach z wbudowanym elementem konstrukcyjnym, w postaci walca, zwiekszajacym intensywnosc procesu mielenia w srodku komory. Badania przeprowadzono metoda wizualizacji z rejestracja filmowa i fotograficzna w laboratoryjnym mlynie wibracyjnym. Parametrami zmiennymi byly srednice mielnikow o ksztalcie kul, stopien napelnienia komory, czestotliwosc i amplituda drgan komory oraz trzy warianty elementu konstrukcyjnego. Badania przeprowadzono w komorze o srednicy 0,21 m, przy czestotliwosci drgan komory 10-16 Hz i amplitudzie drgan komory 5-10 mm. Wyniki badan przestawiono w postaci materialu fotograficznego. Potwierdzily one wystepowanie w komorze klasycznego mlyna strefy niskiej aktywnosci mielnikow. Wykazaly takze znaczny wzrost intensywnosci ruchu mielnikow w komorach z wbudowanym elementem konstrukcyjnym. Element ten, umieszczony w osi geometrycznej komory, likwidowal strefe niskiej aktywnosci mielnikow, przekazujac im taka sama energie jaka komora dostarcza najblizszej warstwie mielnikow. Praktycznym aspektem tych wynikow jest mozliwosc budowy mlynow wibracyjnych o mniej skomplikowanej konstrukcji, charakteryzujacych sie mniejszym poborem energii na proces mielenia.