Weg open voor wind

摘要

Windbelasting speelt een dominante rol bij het constructieve ontwerp van hoge gebouwen en onderdelen ervan. Een berekening volgens normbladen is noodzakelijk en windtunnelonderzoek kan hierbij een belangrijk hulpmiddel zijn, Windtunnelonderzoek is bij hoogbouw en meer in het algemeen bij slanke gebouwen zelfs zeer wenselijk. Het ontbrak echter tot voor kort aan eenduidige richtlijnen voor de voorwaarden waaraan windtunnelonderzoek moet voldoen die leiden tot eenduidige en veilige waarden. CUR Commissie C134 heeft daaraan een einde gemaakt met het opstellen van de CUR-Aanbeveling C103 'Windtunnelonderzoek voor ontwerp-windbelasting op (hoge) gebouwen en onderdelen daarvan'. Windtunnelonderzoek is de belangrijkste bron van de vormfactoren in de huidige bouwregelgeving. Zowel NEN 6702 als EN 1991-1-4 geven een uitgebreide set vormfactoren. Deze factoren zijn zo gekozen dat ze voor het toepassingsgebied veilige waarden geven. Er zijn ook redenen om de vormfactoren uit de voorschriften niet toe te passen. Bepaalde gebouw-typen en configuraties van gebouwen worden niet goed afgedekt door deze vormfactoren. Bijvoorbeeld als het gaat om gebouwen en constructies met vormen die sterk afwijken van de vormen in de normen. Or bij gebouwen die worden gebouwd in situaties waarbij beinvloeding van gebouwen op eikaars belasting verwacht kan worden. Ook als de windbelasting de dominante belasting is voor de dimensionering van de constructie, kan het zinvol zijn de belasting voor het specifieke gebouw precies te bepalen: in zijn specifieke omgeving en in de specifieke orientatie ten opzichte van het noorden.