Vernieuwing NJHC-herberg Terschelling

摘要

Luchtgebonden bouwen wordt vooral geassocieerd met het bouwen van woningen op bestaande daken. De uitbreiding van de NJHC-herberg op Ter-schelling laat zien dat er ook andere mogelijkheden zijn. Het bestaande hoofdgebouw stamt uit 1932 en is omstreeks 1965 door architect Van Klingeren uitgebreid. Begin jaren negentig ontwierp Architectenbureau Mourik uit Den Haag twee nieuwe slaapvleugels, waardoor de huidige driehoekige vorm van het complex ontstond. In het kader van de algehele vernieuwing van de Nederlandse (Jeugd)herbergen is in 2000 besloten een aantal meerper-soons-slaapzalen op te delen in kleine, veelal vierpersoons "slaapkamers. Binnen het bestaande volume was dit niet mogelijk waardoor een uitbreiding was vereist. Het bestemmingsplan bood op maaiveldniveau geen ruimte, de bebouw-ingsgrenzen volgen namelijk de contouren van het complex. Uitsluitend in hoogte waren mogelijkheden, zij het dat de goothoogte beperkt was. Besloten is tot een volledige opbouw met acht kamers op een vleugel (de duinvleugel) en een gedeeltelijke opbouw met drie kamers op de andere (wad)vleugel. Naast de elf nieuwe kamers is er ook op de bestaande massa een nieuwe bar gebouwd en een ver-blijfs-/kleedruimte voor het personeel.