OBLICZANIE OPTYMALNEJ ILOSCI POWIETRZA DMUCHU DO ZELIWIAKOW KOKSOWYCH -ZIMNY DMUCH, Z NORMALNA ZAWARTOSCIA TLENU (ROZWIAZANIE STULETNIEGO PROBLEMU TEORII I PRAKTYKI PROCESU ZELIWIAKOWEGO)

摘要

W pracy wyprowadzono rownania do obliczania wplywu rozchodu koksu oraz 14 innych parametrow na: stopien przegrzania cieklego metalu w strefie spalania; optymalna ilosc powietrza dmuchu; optymalna wydajnosc i temperature gazow odlotowych. Poddano analizie wplyw wartosci modulow kawalkow wsadu metalowego, wysokosci strefy podgrzania, temperatury ladowanego wsadu, wielkosci strat ciepla do sciany pieca na wartosci optymalnych parametrow procesu. Praca teoretycznie uzasadnia hipotezy optymalnego biegu zeliwiakow koksowych, sformulowane przez J. Buzka oraz zespol W. Patterson, H. Siepmann i H. Pacyna, natomiast koryguje hipoteze A. Achembacha dowodzac, ze uklad stref, postulowany przez hipoteze, nie okresla optymalnego biegu zeliwiaka, poniewaz dla kazdego ukladu stref obliczyc mozna optymalna ilosc dmuchu.