Wplyw nawozenia, chemicznej ochrony roslin i gestosci siewu na zdrowotnosc pszenicy ozimej uprawianej w krótkotrwalej monokulturze na glebie lekkiej

摘要

Badania polowe przeprowadzono w latach 2004-2007, w Stacji Badawczej Mochetek (53°13' N, 17°51' E) kolo Bydgoszczy, na glebie kompleksu zytniego dobrego. Ich celem bylo porównanie wplywu ochrony chemicznej (bez ochrony, herbicyd, herbicyd + fungicyd), dawki nawozenia mineralnego (147 i 221 kg NPK/ha) i gestosci siewu (400 i 600 ziaren/m2) na wystepowanie chorób w pszenicy ozimej odmiany Tonacja, uprawianej w krótkotrwalej monokulturze. Zanotowano tendencje do wzrostu nasilenia wystepowania objawów chorobowych brunatnej plamistosci lisci (Pyrenophora tritici-repentis) i spadku nasilenia septoriozy paskowanej lisci pszenicy (Mycosphaerella graminicola) w kolejnych latach uprawy pszenicy w krótkotrwalej monokulturze. Stwierdzono istotny wplyw badanych czynników na wystepowanie obserwowanych chorób. Ich nasilenie wyraznie zalezalo od zastosowanych srodków ochrony roslin. Najnizsze nasilenie chorób obserwowano po zastosowaniu fungicydu (flusilazol + karbendazym) i herbicydu (jodosulfuron metylosodowy). Stosowanie samego herbicydu (jodosulfuron metylosodowy) sprzyjalo wystepowaniu chorób, zwlaszcza septoriozy paskowanej lisci pszenicy oraz septoriozy plew pszenicy (Phaeosphaeria nodorum). Znacznie wiecej symptomów septoriozy paskowanej lisci pszenicy oraz maczniaka prawdziwego zbóz i traw (Blumeria graminis) stwierdzono przy zwiekszonej gestosci siewu pszenicy. Znacznie mniej objawów chorobowych odnotowano przy nizszej dawce nawozenia NPK.